103233

Zasady organizacji oględzin miejsca katastrofy są podobne jak typowego miejsca przestępstwa, przy czym szczególną uwagę należy zwrócić na

a)    Uszkodzenia zwłok ofiar katastrofy, usytuowanych na nich rany. oparzenia guzy deformacje i tatuaże.

b)    Charakter uszkodzeń odzieży i przedmiotów.

c)    Rodzaj zabmdzeii. okopcę ii i nadpaleii stwierdzonych na powierzchni zabezpieczanych dowodów.

d)    Obecność śladów biologicznych.

e)    Obecność śladów w postaci plam bliżej nieokreślonych substancji chemicznych.

Każde zwłoki, szczątki hidzkie powinny zostać poddane pełnemu badaniu sekcyjnemu. Badanie zwłok ofiar powinno być szczegóbiie dokładne w stosunku do osób. które w sposób świadomy lub nieświadomy mogły przyczynić się do zaistnienia katastrofy (personel załogi samolotu, pociąga sprawcy zamachu terrorystycznego), co może okazać się niezwykle przydatne podczas rekonstrukcji przebiegu zdarzenia i badaniu jego przyczyn. Ustalaniu kto kierował środkiem transportu w przypadku katastrofy komunikacyjnej, czy ofiara była pod wpływem leków, narkotyków . alkoholu i czy w ogóle żyła w momencie tragedii (przyżyciowość obrażeń). Ponadto wyniki badań chemiczno*toksykologicznych mają znaczenie nie tylko w badaniu czynnika ludzkiego katastrofy, ale także jej okoliczności i przebiegu. Dotyczy to zwłaszcza analizy obecności par cieczy i gazów w materiale biologicznym ofiar znalezionych w danych miejscach dają podstawę np. do określenia epicentrum wybuchu przestrzennego.

Przykładem realności wystąpienia takich zagrożeń były np. dwa zdarzenia o znamionach katastrofy budowlanej i górniczej, jakie odnotowano na Śląsku w 2006 roku.

28 stycznia, podczas trwania wystawy gołębi pocztowych, zawalił się dach hali na terenie MTK w Chorzowie. W momencie zdarzenia w budynku znajdowało się około 700 osób. z których 65 zginęło, a 171 zostało rannych Była to największa katastrofa w powojennej historii Polski.

Do drugiego zdarzenia doszło 21 listopada w KVVK „Halemba” w Rudzie Śląskiej, kiedy wybuch metanu na głębokości 1030 metrów pod ziemią zainicjował eksplozję pyłu węglowego Na miejscu zginęło 23 górników. Była to jedna z najtragiczniejszych katastrof górniczych w Polsce.

Dostarczyły one m.in doświadczeń w dziedzinie potrzeby organizacji wielospecjalistycznych gnip do obsługi podobnych zdarzeń, w tym od spraw ustalania przyczyn zaistniałego zdarzenia jak i identyfikacji ofiar (regionabie centra identyfikacyjne). Koniecznością stało się opracowanie odpowiednich procedur organizacji pracy i współdziałania wszystkich zaangażowanych shiżb.

Zaletą tych stałych zespołów ekspertów jest szybki wzajemny przepływ informacji, skuteczność oraz wyeliminowanie działań improwizowanych