101211

w warunkach odpowiadających punktowi Pn wydajność pompy wynosi Qp, wysokość podnoszenia Hn, a zapotrzebowanie mocy na wale pompy A/n.

Teoretyczna sprawność podnoszenia H tk= H + delta hp. Sprawność hydr. Spr n = H / Hth. Moc teoret. Pth = Qth*Hth* p g. Wydajność Q=Qth-Qs. Spr. Wolumetryczna nr= Q/Qth= OJ Q+Qs. Teoret. Wys. Podnoszenia: Hth=H+delta hp. Wys. Podnoszenia RÓWNANIE EULERA

H=l/q (U2Cu2-UlCul). Q~n*d3, H~n2*d2. Trójkąt: C- prędkość bezwzględna, w- prędkość względna, u- prędkość Unoszenia, Cm* pręd merydionalna, Cu- rzut pręd bezwzg na kierunek U, L- kąt cieczy, B kąt łopatki. Podział układ. Pomp. Układ transportu masy, układ transportu ciepła, układ. Napędowe, układ sterowania. Układ pierścieniowy, układ drzewiasty. Gradienowa: zaczyna się od zrównoważonego układ rurociągów między poszczególnymi rurociągami w rurociągach określa się przepływy. W węzłach międzypołączeniami nie ma równowagi z ciśnień. Graf zupełnych ciśnień łączy się wszystkie węzły. Jak mam 100 węzłów pisze 100 równań. Ciśnienie Manom. Pms=PS-pb-deltaZs*q*g, pmt= pt-pb-deltaZ *q*g. Wys. Geometryczna: Hzc= Zs-Zp=Rzs-Rzp, Hzt=Zt-Zp=Rzt-Rzp. Wys. Man. Ssania Hms=pms/q*g, tłoczenia Hmt= pmt/q*g.

Krzywa NPSHR ("wymagana antykawitacyjna wysokość ssania") pokazuje wielkość wysokości ssania, wyrażoną w metrach słupa wody, wymaganą indywidualnie dla każdej pompy w zależności od krzywej charakterystyki wydajności pompy, uniemożliwiającej odparowanie i kawitację wewnątrz pompy.

Optymalna średnica rurociągu powierzchniowego jest dobierana przez minimalizację rocznej amortyzacji inwestycji odcinka rurociągu plus koszt mocy elektrycznej na pompowanie. Koszt rurociągu jest przyjmowany liniowo wraz ze średnicą.

Wysokością ssania pompy Hs - nazywamy wysokość odpowiadającą ciśnieniu w przekroju króćca ssawnego pompy

Omówię ętorekterystyKs wymfrrpwa pomp, a) odśrodkowej