występuje prawie u wszystkich badanych i waha się w granicach aż 50%.. Niedobór ten występuje nie tylko u ludzi. Okazuję się, że brakuje go również w glebie, w produktach roślinnych i zwierzęcych. Drugim co do ważności jest wapń (Ca). Służy ono do regeneracji: substancji kostnych, zębów, paznokci, efektów pracy mięśni; ułatwia krzepnięcie krwi, obniża poziom cholesterolu oraz reguluje wiele innych funkcji organizmu. Na jego obecność ma wpływ nie tylko ilość dostarczana, ale również jego stopień przyswajaIności. 2 kolei miedź (Cu) i cynk (Zn) biorą aktywny udział w procesie wytwarzania hemoglobiny. Cynk poza tym jest odpowiedzialny za prawidłową przemianę białkową i węglowodorową, zwłaszcza w rozwoju całego organizmu (okres wzrostu). Decydującą rolę w przewodnictwie nerwowym odgrywa potas (K) wraz z sodem (Na). Wpływają one także na aktywność mięśni, na regulację równowagi kwasowo-zasadowej i wodnej tkanek, utrzymanie właściwego ciśnienia osmotycznego w płynach ustrojowych itp. Z kolei za równowagę psychiczną człowieka odpowiada lit (U). Wspomaga on magnez w reakcjach biochemicznych organizmu. Do wytwarzania ciał odpornościowych zmusza organizm obecność selenu (Se). Podobną rolę odgrywa jod (J), zwłaszcza poprzez oddziaływanie na funkcje tarczycy, która oprócz działania immunologicznego, pozwala na odbudowę niezbędnej do życia energii. W metabolizmie tkankowym, ważną rolę odgrywa wiązanie siarkowe. Siarka niezbędna jest do tworzenia połączeń organicznych. Najważniejszym pierwiastkiem energetycznym systemu nerwowego i płciowego jest fosfor (F). Metabolizm fosforu ma związek z hormonem wzrostu. Działa synergiczne z Ca. Podstawowym pierwiastkiem służącym do transportu i kumulowania molekularnego tlenu jest żelazo (Fe). Zapotrzebowanie organizmu na nie zmienia się wraz z wiekiem. Do prawidłowego przyswajania Fe potrzebna jest Cu.
Powyżej została przedstawiona niepełna lista bio pierwiastków oraz niektóre ich funkcje. Nie jest to jednak przedmiotem niniejszych rozważań. Celem było przybliżenie zagadnienia i wskazanie na wagę jaką odgrywa prawidłowe odżywianie w procesach metabolicznych. Na metabolizm ma wpływ pole elektro-magnetyczne magnesu. Działanie obu biegunów jest zróżnicowane. Promieniowanie bieguna N (-) ma działanie pobudzające procesy metaboliczne (wzrost leukocytów), a S (+) - zmniejsza odporność, hamuje metabolizm, opóźnia rozwój żywych organizmów. Zapotrzebowanie kaloryczne organizmu oblicza się na podstawie przemiany materii, która zachodzi w sposób ciągły, nieustający. Wielkość przemiany materii wyrażona jest w kaloriach (cal) lub dżulach (J) i zależy od: wagi, wzrostu, płci, klimatu, ilości spożytego posiłku, rodzaju, charakteru i wielkości wysiłku fizycznego i psychicznego człowieka.
Pośrednia przemiana materii (metabolizm) polega na przyswajaniu jednych i eliminowaniu z ustroju innych substancji chemicznych oraz na wytwarzaniu i zużyciu energii zarówno podczas odpoczynku jak i wysiłku. Stąd wyróżnia się przemianę materii:
• podstawową tzw. spoczynkową (P.P.M.),
• wysiłkową (W.P.M.).
P.P.M.- jest to najmniejsza ilość energii zużywana przez człowieka w stanie spoczynku (możliwie przy całkowitym odprężeniu mięśniowym, w porze rannej, 12 godzin od ostatniego posiłku, w temperaturze otoczenia 20 C).
Zależy ona od: powierzchni ciała, płci, wieku, warunków klimatycznych i czynników wewnętrznych np.: działanie hormonów. Do obliczenia P.P.M. (E ), w kJ /dobę mogą służyć następujące wzory empiryczne. M,K