3. Przykład zastosowania w fizyce:
a) W fizyce prędkość chwilową ciała definiuje się jako pochodną jego położenia względem czasu:
(1).
_
V“ dt
Jeżeli zależność (1) pomnożymy obustronnie przez dt i scałkujemy obustronnie, otrzymamy takie oto równanie:
(2). Możemy więc powiedzieć, że położenie jest całką z
J \dt=J dx J vdt=x+C=x+x0
prędkości po czasie. W tym przypadku naszą stalą całkowania jest początkowe położenie ciała.
b) Z kolei pochodna prędkości chwilowej po czasie interpretowana jest jako przyspieszenie ciała:
dv /->\
Również to równanie możemy obustroniue pomnożyć przez dt i scałkować. Otrzymamy wtedy taką zależność: f adt- f dv
f (4). Tak jak wcześniej możemy powiedzieć, że prędkość jest
| adt= v+C = v+v0
całką z przyspieszeiua po czasie. Tym razem stalą całkowania jest prędkość początkowa.
4. Ruch ciała ze stałym przyspieszeniem.
Załóżmy, że mamy ciało, które porusza się ze stałym przy spieszeniem a=ai. Chcemy się dowiedzieć, jaka jest prędkość ciała oraz jego położenie.
a) Zgodnie ze wzorem (4) otrzymujemy:
v(/)=J adt-at+C=at + v0 (5) - otrzymaliśmy zależność prędkości ciała od czasu.
b) Teraz zgodnie z (2) całkujemy prędkość po czasie i otrzymujemy położenie ciała. Za v(t) podstawiamy wynik z (5):
.r(/)=J v[t)dt=f \at + v0)dt = f atdt+ f v0dt=^-+V0t+C = ^-+V0t+ x0 (6)
Otrzymaliśmy wzór na położenie ciała w ruchu jednostajnie przyspieszonym.
5. Ruch w dwócłi wymiarach.
Aby rozwiązać dowobie zadanie z ruchu w dwóch wymiarach, wybieramy sobie najwygodniejszy układ współrzędnych i piszemy równania dla dwócłi składowych położenia: x i y. Zwykle będą to rówfnania dla mchu jednostajnie przyspieszonego. Zgodnie z (6) mamy:
axr
x = x0+v0xt+ —
avt
Z tego układu równań, znając odpowiednie warunki, możemy dowiedzieć się wszystkiego o ruchu ciała w dwócłi wymiarach. Niczego więcej na ten temat nie trzeba pamiętać.