ŹRÓDŁA PRAWA
1. Pojęcie źródeł prawa.
Prawo definiuje się jako zespół norm. Norma prawna to zaś nakaz lub zakaz określonego postępowania. Początkowo źródłem norm był zwyczaj, który z czasem nazywał się regułą prawną. Współcześnie źródłem prawa głównie są akty organów władzy publicznej tzw. Źródeł prawa stanowionego.
Konstytucja wymienia źródła prawa stanowionego o charakterze powszechnie obowiązującym:
1) Konstytucja,
2) Ustawy,
3) Ratyfikowane umowy międzynarodowe,
4) Rozporządzenia oraz akty prawa miejscowego.
Konstytucja mówi o uchwałach Rady Ministrów oraz zarządzenia prezesa RM i ministrów jako źródła prawa wewnętrznego.
W teorii prawa określa się takie akty mianem aktów prawotwórczych. Oznacza to, źe zawarte w nich przepisy są podstawą norm prawnych.
Akty normatywne to akty zawierające generalno-abstrakcyjne normy prawne. Generalne, gdyż adresowane są do nieokreślonej z góry liczby adresatów. Abstrakcyjne, gdyż określają ogólnie, a nie konkretnie sposób postępowania.
Akty stosowania prawa to m.in. wyroki sądu czy decyzje administracyjne, które w opraciu o prawo stanowione rozstrzygają konkretne sprawy.
2. Konstytucja RP.
a) Podstawowe cechy Konstytucji RP.
• Określenie suwerena i sposobu w jaki on sprawuje władzę.
• Określenie podstawowych zasad organizacji aparatu państwowego.
• Wskazanie podstawowych praw jednostki oraz trybu w jakim może doj ść do zmiany konstytucji.
Owe zagadnienia nie wyczerpują przedmiotu regulacji poszczególnych Konstytucji. Konstytucja jako źródło prawa jest aktem, w którym są zawarte normy prawne.
Konstytucję spośród innych aktów wyróżnia:
1) Szczególna treść, o czym świadczy powyższe wyliczenie zagadnień regulowanych przez nią.