104541

na losy tegoż

Ateizm nie jest poglądem antypatycznie nastawionym do wiar i religii Postawa sprzeciwiająca się religiom związana zazwyczaj z poglądem o ich szkodliwości określana jest mianem antyteizmu.

Ateizm nie jest wiarą w brak Boga. Ateizm jest brakiem wiary w jakichkolwiek bogów.

W filozofii ateizm oznacza odrzucenie wiary w bogów i przybiera trzy głowie formy:

•    'słaby ateizm', zwany także negatywnym hib neutralnym ateizmem. pokrywający się częściowo z agnostycyzmem (który jest pojęciem szerszym niż słaby ateizm), oznacza brak wiary w egzystencje bogów. Ateiści tego rodzaju opowiadają się albo za przyjęciem nieisDiieniem bogów z powodu braku dowodów ich isniienia i pewnych przesłanek za ich nieistnieniem, ale nie negują kategorycznie ich istnienia, albo nie mają zdania na temat ich istnienia, także z powodu braków dowodów. Twierdzą oni. że nie można dowieść niemożności istnienia Bogów, ale z drugiej strony nie ma też dowodów ich isniienia. więc nie należy przyjmować ani teizmu ani sibiego ateizmu. Agnostycyzm jest pojęciem szerszym od słabego ateizmu ponieważ agnostykiem może być także teista. Teizm agnostyczny stwierdza, że nie możliwe jest poznanie Boga ani dowiedzenie jego egzystencji łub jej braku, ale zachowuje teistyczną wiarę. Wyróżnikiem słabego ateizmu od agnostycyzmu jest więc odrzucenie wiary. Potocznie słowo ateizm często używane jest w sensie zawężonym - bez słabego ateizmu, a słaby ateizm często jest mylony z agnostycyzmem. Jednak słaby ateizm i agnostycyzm nie są synonimami i niewierzący agnostyk jest ateistą.

•    'silny ateizm', zwany także pozytywnym ateizmem, wykluczają możliwość istnienia Boga - na podstawie braku dowodów i obserwacji, na podstawie sprzecznych ze sobą (wewnętrznie) i dlatego niemożliwych do zaakceptowania konceptów Boga/bogów lub na podstawie braku możliwości racjonalnego sprawdzenia czy bogowie istnieją oraz na podstawie przesłanek przeciwnych. Może także wynikać z przyjęcia psychologiczno-socjologicznego podejścia do wiary oraz krytycznego nastawienia do systemu, który wymaga raczej wiary i konformizmu niż krytycznego myślenia.

•    ateizm semiotyczny, polegający na tym, iż słowo "Bóg" nie godzi się z tzw. wymogiem Hume'a. Brzmi on następująco: "Słowo ma znaczenie poznawcze wtedy i tylko wtedy, gdy odnosi się. bezpośrednio lub pośrednio, do doświadczenia. Rozumiemy je. gdy potrafimy go użyć w zdaniu rozstrzygalnym przez doświadczenie ". Wyrazu „bóg” nie można odnieść do doświadczenia, ani w sposób bezpośredni ani pośredni, więc jest on pozbawiony sensu.

Odnieś atdzm do nowożytnych kierunków filozoficznych ATEIZM

Ateizm - to światopogląd (litologicznie przeciwny teizmowi, odrzucający wiarę w istnienie bogów. Do ateistów zalicza się zarówno ludzi odrzucających wiarę w bogów jak i zaprzeczających ich istnieniu. W starożytności epikureizm zawierał elementy ateizmu, ale został wyparty z filozofii greckiej i rzymskiej gdy wpływy zyskało chrześcijaństwo. W czasach oświecenia koncepcja ateizmu powróciła jako określenie na przeciwników religii, ale pod koniec XVIII wieku stała się filozoficznym poglądem niewielkiej części intelektualistów. W 2L2L wieku wraz z wzrostem popularności racjonalizmu i humanizmu ateizm stał się jednym z powszechnych poglądów. Ateizm dominuje wśród racjonalistów. Źródłem współczesnego ateizmu są najczęściej wzrastająca, w miarę rozwoju nauki, sprzeczność między twierdzeniami naukowymi a niektórymi wierzeniami religijnymi oraz bunt przeciwko rozumianym jako zachowawcze funkcjom re lilii.

ATEIZM. Doktryna lub pogląd negującą wszelkie przedstawienie Boga osobowego i żywego. W tym właśnie znaczeniu ateizm jest zarówno deizmem odrzucającym wszelkie przedstawienie Boga, jak i panteizmem wtozsamiającym Boga z przyrodą (Spinoza). Taki sens słowo ateizm miało w XVII wieku.

Obcecnie termin ten jest używany w znacznie szerszym znaczeniu: oznacza doktrynę lub pogląd zaprzeczający istnieniu Boga w jakiejkolwiek postaci Negacja ta nie zawsze jest jasno wyrażona.