105522

1.Swoboda zawierania umów

Praca może być świadczona na podstawie umów należących do różnych gałęzi prawa. Swoboda wykonywania pracy w ramach pracowniczego zobowiązania (umowa o pracę, spółdzielcza, mianowanie, wybór, powołanie) lub zobowiązania cywilnoprawnego (umowa zlecenie, runowa o dzieło, kontrakty menedżerskie) jest naczelną zasadą nowoczesnego obrotu prawnego. Należy zaznaczyć, że są odmienne reperkusje prawne dla stron w zależności od rodzaju umowy.

Zasada swobody runów wyraża się:

-    wyborem podstawy zatrudnienia

-    swoboda kształtowania treści zobowiązania

-    odformalizowaniem procesu nawiązywania stosunku prawnego (choć z punktu widzenia i oczekiwań ustawodawcy w pełni prawidłową jest jedynie runowa w formie pisemnej).

Ta zasada wynika z ogólnych norm zawartych w art. 353'K.C i art. 11 K.P. „Wolność kontraktowa” obejmuje także decydowartie o tym, czy umowę zawrzeć oraz z kim ją zawrzeć. Może ona doznawać jedynie ograniczeń w zakresie, w jakim przewidują to przepisy prawa, a zwłaszcza ustawy. Z kolei niepracowiticze stosrurki zatrudnienia są ograniczane jedynie szeroko roztunianą klauzulą porządku publrcznego.

Ostatrrimi czasy nastąpiło kilka ograniczeń tej zasady, np. reglamentacja wysokości wynagrodzenia niektórych pracow^rmków.