105805

Jeżeli w rozpuszczalnikach rozpuszczamy równocześnie kilka różnych substancji, wówczas prawo podziału Nersta stosuje się do każdej z nich. niezależnie od obecności innych.

2. CEL ĆWICZENIA.

Celem ćwiczenia jest wyznaczenie współczynnika podziału kwasu benzoesowego między warstwy wodną, a ksylenową .

3. METODA POMIARU.

Dokonujemy odważenia trzech naważek kwasu benzoesowego. Wsypujemy je do kolbek Erlenmayera i do każdej wlewamy 25 cm³ ksylenu. Po rozpuszczeniu do każdej kolbki wlewamy 35 cm wody. Wytrząsamy około 20 minut. Z każdej fazy ksylenowej pobieramy 2 cm³ roztworu, dodajemy 25 cm³ wędy, odparowujemy ksylen w czaszy i miareczkujemy na gorąco NaOH wobec fenoloftaleiny. Identycznie postępujemy z fazą wodną z tą różnicą, że pobieramy 5 cm³ roztworu wodnego i miareczkujemy na gorąco.

4.STOSOWANE WZORY.

Jeżeli układ izotermiczno-izobaryczny złożony jest z dwóch nie mieszających się cieczy 1 i 2 to jest on układem dwufazowym, w którym fazę pierwszą stanowi roztwór składnika 2 w 1, a faza druga jest nasyconym roztworem składnika 1 w 2. Jeżeli do jednej z faz wprowadzimy składnik trzeci, to rozpocznie się proces przenoszenia tego składnika przez granicę faz, aż do ustalenia się równowagi termodynamicznej. Stan równowagi zostanie osiągnięty, gdy potencjały chemiczne składnika trzeciego w obu fazach będą jednakowe:

m] = m³„ n) + RT\naJ = //„ + Klina,\

a} ,aj - aktywności składnika trzeciego w fazach l i II.

RT

£_m4li_map£MZ£l_mKm

Dla realnych stężeń określa się tzw. współczynnik podziału Nersta wyrażony za pomocą stężeń:

5. WYNIKI POMIARÓW .

LP-	c,	c2	C2/C!	Ci(l-a)	CJ Ci(l-a)
1	0.005	0.0275	5.5	0.00446	6.1583
2	0.008	0.055	6.875	0.00714	7.6979
3	0.013	0.115	8.849	0.01161	9.9049