25406 Obraz#6 (5)

Spoiwa bezwodne składają się z olejów albo różnych substancji chemicznych, jaJc np. rozpuszczona nitroceluloza.

Barwimy rozcieńcza się rozcieńczalnikiem. Przy zastosowaniu spoiw wodnych rozcieńczalnikiem barwimy jest woda, przy spoiwach bezwodnych — terpentyna, spirytus, benzyna i inne.

Nazwa barwimy zależy od rodzaju spoiwa. Mamy więc bar winy: wapienną, klejową, olejną, nitrocelulozową i inne.

a. Malowanie klejowe 1 wapienne. Barwiny wapienne i klejowe stosuje się do malowania ścian i sufitów. Barwiny wapienne mogąr być stosowane także do malowania z zewnątrz. Używane do niofas barwidła są to proszki najczęściej mineralne, dające barwimę kryrl jącą.

Barwinę rozprowadza się po podłożu szerokimi pędzlami. Malo-^j wanie wykonuje się jeden lub dwa razy.

Barwiny zawierające szkło wodne mają właściwości ogniowi chronne.

b. Malowanie olejne. Barwiny olejne po wyschnięciu tworząf| gładką i trwałą powłokę, odporną na wilgoć. Z tego względu stosujemy je do malowania drzwi, okien, podłóg drewnianych oraz czę-^ ści metalowych. W pomieszczeniach narażonych na działanie wil- j gotnych par (kuchnie, pralnie, łazienki) malujemy także ściany.

Podłoża porowate (mury, drewno) muszą być przed nałożeniem barwiny zagruntowane, to jest pokryte masą, która wypełnia pory i wygładza powierzchnię.

Maluje się kilka razy, przy czym przed ponownym malowaniem warstwa poprzednio nałożonej barwiny musi dobrze wyschnąć.

18. Podłogi

Podłogę układa się na stropie, przy czym w mieszkaniach często nie jest ona związana ze stropem bezpośrednio.

a. Podłoga biała. Najprostszym typem podłogi jest podłoga ułożona z desek grubości 2,5-r-3,5 cm, tzw. podłoga biała.

Podłogę białą w przyziemiu niepodpiwniczomym układa się na beleczkach zwanych leg arami (rys. 176). Na piętrach układa się taką podłogę wprost na belkach stropowych lub na legarach ułożonych w materiale izolującym (rys. 120).

Na terenie wilgotnym w przyziemiu przestrzenie między legatami zostawia się puste, a nawet łączy się z przewodem wentylacyjnym, aby zapewnić dostęp powietrza. Na

Rys. 176. Podtóga biała w przyziemiu niepodpiwniczo-nym

Rys. 177. Połączenie desek podłogowych: ą) na nakładką, b) na wpust i pióro własne

W mieszkaniach, deski podłogowe łączy się na nakładkę lub "Wpust i pióro własne (rys. 177).

W pomieszczeniach mniej ważnych deski układa się na styk. Najczęściej używa się desek sosnowych, rzadziej świerkowych. Deski powinny być suche i niezbyt szerokie (do 12 cm).

Przybija się je do legarów gwoździami widocznymi (bitymi z wierzchu) lub sposobem krytym (gwoździe wbija się ukośnie w wyżłobienie nakryte następną deską).

Podłoga biała jest stosunkowo miękka i łatwo się niszczy.

b. Polepy. Istnieje kilka sposobów wykonywania podłóg mocnych i trudnościeralnych. Ze względu na 9posób układania rozróżniamy podłogi jednolite i z płytek.

I Podłogi jednolite nazywają się polepami. Robi się je z cementu Sorela, portlandzkiego, asfaltu, a na strychach nawet ż gliny z trocinami.

1, Skałodrzew. Cement Sorela miesza się z opiłkami drzewnymi i w miarę potrzeby z barwidłem. Otrzymany materiał nazywa się skalodrzewem. Układa się go na podkładzie z betonu i walcuje.

Po stwardnieniu masy wygładza się powierzchnię prze* cyklino wanie, po czym nasyca olejem i szczotkuje do uzyskania połysku. W wyniku otrzymuje się powierzchnię gładką, dość twardą