Pedagogika specjalna jest nauką stosunkowo młodą - od 182 lr. W tym czasie utworzono pierwszą katedrę pedagogiki leczniczej a potem następna w 1861r. w Lipsku.
Korzenie pedagogiki specjalnej nie wyrastają z pedagogiki, ale z medycyny. Pierwszymi, którzy się tym zajęli byli lekarze.
Pedagogika specjalna jest nauką szczegółową a jej przedmiotem jest opieka, terapia, kształcenie, wychowywanie osób z odchyleniami od normy, najczęściej osób mniej sprawnych lub niepełnosprawnych, ze względu na rodzaj, stopień, złożenia objawów, zaistniałych zaburzeń i ograniczeń.
Współczesną PS charakteryzuje CEL, którym jest rewalidacja społeczna osób chorych, niedostosowanych społecznie lub w inny sposób odchylonych od normy.
Specyfika przedmiotu polega na specjalnych przedmiotach, urządzeni acli, pomocacłi dydaktycznych, przygotowaniu pedagogicznym opiekunów, wychowawców, terapeutów. Podmiotem iest jednostka niepełnosprawna, odchylona od normy.
Niepełnosprawność = odchylenie od normy - nie można tej normy utożsamiać ze zdrowiem, bo nie każdy, kto nie jest zdrowy jest niepełnosprawny, ale istnieją inne normy:
• Norma statystyczna
• Norma rozwojowa
• Norma kulturowo - społeczna
NPR to odchylenie od normy statystycznej, rozwojowej - nie rozwija się tak jak typowa jednostka ludzka, od normy kulturowo - społecznej - występują trudności w realizacji zadań życiowych, npr ma, więc charakter wjdoplaszcłyłiiowy.
Niepełnosprawność jest to ograniczenie spowodowane przeszkodą fizyczną, psychologiczną, społeczną, kulturową, prawną, inną, która uniemożliwia osobie npr. Zintegrowanie się w życiu rodzinnym i w ramach wspólnoty na tych samych warunkach, co każda inna osoba.
• Wszelkie słabości i ułomności związane z:
0 Poruszaniem się 0 Wzrokiem 0 Słuchem
0 Zaburzeniami psychologicznymi 0 Występowaniem więcej niż jednej z powyższych cech NPR - STAN (Upośledzenie)
NPR jest jednym z czynników, które narażają osoby na ryzyko dotkliwego ubóstwa, tj. sytuacji, w której osoby te „nie są zdolne w pełni uczestniczyć w życiu gospodarczym i politycznym i/lub których dochód lub inne środki (osobiste, rodzimie, społeczne, kulturowe) nie są odpowiednie dla prowadzenia życia o standardzie uważanym za akceptowany w społeczeństwach w których żyją te osoby.
„Niepełnosprawną jest osoba, której stan zdrowia fizycznego lub psychicznego powoduje trwałe lub długotrwałe utrudnienie, ograniczenie lub uniemożliwienie udziału w stosunkach społecznych i wypełnianie ról wg przyjętych kryteriów i obowiązujących norm.”