106047

psychologiczne opisuje funkcjonowanie człowieka ze szczególnym uwzględnieniem sferyjego aktywności związanej z celem diagnozy, następnie opisuje w skrócie mechanizmy osobowości, zdrowie zachowane i zagrożone lub utracone, by w efekcie postawie hipotezę o przydatności człowieka do pewnych czynności lub nie. Orzeczenie w sprawach odszkodowań I sprawach rentowych musi także zawierać ocenę poziomu utraty zdolności do wykonywania pewnych czynności, co Jest bardzo trudne I wymaga dobrego przygotowania i doświadczenia zawodowego. Orzeczenie psychologa decyduje między innymi o tym, do jakiej kategorii inwalidztwa zaliczy się badanego.

(b) - Odmienna jest sytuacja badania i typ interakcji między

klientem/pacjentem i klinicystą wówczas, gdy celem jest zastosowanie jednej z możliwych form pomocy psychologicznej. Gdy od początku wiadomo, że takie są oczekiwania klienta lub jego najbliższych, klinicysta łączy działania diagnostyczne z oddziaływaniem pomocnym. Postępowanie diagnostyczne przeplata się, w szczególności gdy celem jest terapia. W tym postępowaniu nie Istnieje wyraźny początek I koniec badania diagnostycznego.

Zagrożenia jatropatogenią, czyli uszkadzającym działaniem błędnych form komunikowania diagnozy. Do jatrogennych mogą należeć Informacje zagrażające, informacje niezgodne z oczekiwaniem pacjenta, np. co do jego zdolności, kompetencji, informacje o zjawiskach straty, które trzeba zaakceptować, lub braku choroby, gdy ta była oczekiwana i chodziło ojej potwierdzenie. Niekorzystne dla samopoczucia odbiorcy informacji jest także stosowanie określeń niezrozumiałych, niejasnych, wieloznacznych i żargonowych.

Model nozologlczny diagnozy klinicznej :

Model ten nazywa się też różnicowym. Jest on bardzo podobny do modelu badania lekarskiego. Przykładem może być postępowanie psychologa, który, znając ogólne prawidłowości z psychopatologii zaburzeń psychicznych stosuje - w wypadku wątpliwości co do postaci schizofrenii - specyficzne, eksperymentalne metody badania zaburzeń myślenia, które Jak wiadomo pozwalają zróżnicować patologię myślenia u pacjentów z negatywną i produktywną postacią tej choroby. . model ten nie pociąga za sobą żadnych działań terapeutycznych ze strony psychologa, czyli jego diagnoza ma charakter selekcyjny i niekiedy pomocniczy dla lekarza psychiatry, zwłaszcza wówczas, gdy ten ma wątpliwości.

Nie odwołuje się on w tym wypadku do swojej wiedzy teoretycznej, nie poszukuje też mechanizmu i przyczyn zaburzeń. . Do zalet należy to, że możemy w miarę obiektywnie ustalić, czy występuje określona postać psychopatologii i jakie ma ona nasilenie. Posługiwanie się standaryzowanymi, znormalizowanymi i obiektywnymi metodami obniża subiektywizm badacza, zmniejsza artefakty I błędy pomiaru. Jest to model, który stosujemy z wyboru do celów selekcyjnych.