- chromatograficzne - analiza składu aminokwasowego białek
- chromatografia cienkwarstwowa (TLC)
- chromatografia jonowymienna (EIC)
- ch. gazowa (GC)
- wysokosprawna ch. cieczowa (HPLC)
- elektroforeza - wykrywa i identyfikuje bb i aa
Metody bezpośrednie polegają na oznaczeniu......,.........Spektofotoinetrycznym
zawartości bb znajdujących się w roztworze.....na wagowym oznaczeniu wytrąconego z
roztwom białka.
Metody pośrednie polegają na oznaczeniu zawartości azotu, a następnie oblicza się zawartość białka za pomocą odpowiednich mnożników białkowych. Powszechnie stosowany mnożnik białkowy został wyznaczony na podstawie :
Przeciętna zawartość azotu w białku to 16% 16/100 (bo 100% białka) 6,25
Metoda Kjeldahla
Jest metodą klasyczną, najczęściej stosowaną podczas oznaczania zawartości aztu ogólnego i składa się z trzech etapów:
1. Mineralizacja próbki prowadzona w kolbkach kieldaltla lub próbkach ale też z długą szyjką
2. Oddestylowanie amoniaku w aparacie Parnasa-Wagnera
Z tych trzech kwasów dodajemy do odbieralnika wskaźnik Tasłumoto
3. Miareczkowanie zawartości odbieralnika, żeby go ilościowo oznaczyć
W analityce żywności oznacza się również zawartość azotu występującego w produkcie w różnych formach:
- azot białkowy i niebialkowy - 2 frakcje azotu ogólnego
- azot aminowy występujący w grupie funkcyjnej NH2, oznaczany metodą van Stylca