106937

Słabość państwa polskiego odbiła się na jego polityce zagranicznej. Całą drugą połowę XVII w. wypełniły prawie nieprzerwane wojny, toczące się przeważnie na terytorium Rzeczpospolitej. Wojny toczące się od połowy XVII wieku przyniosły poważne zniszczenia krają Towarzyszyły im epidemie chorób i klęski głodowe, co w sumie spowodowało także zmniejszenie się liczby ludności w Polsce i wyludnienie niektórych okolic.

Na upadek państwa wpływ również miały różnorodne czynniki społeczne. Jedną z takich przyczyn była zacofana oświata, społeczeństwo było niewykształcone i ulegało wielu podziałom.

Upadek Polski nie był spowodowany tylko i wyłącznie jej wewnętrznymi słabościami. Ogromny wpływ na upadek Rzeczypospolitej miały rozwijające się państwa ościenne. Od początku XVIII wieku w trzech państwach sąsiadujących z Polską Rosji, Prusach, i w Austrii zachodziły poważne, mające wpływ na dalsze losy państwa polskiego zmiany. Rosja Po wielkiej wojnie północnej stała się potęgą polityczną środkowo-wschodniej Europy. Również państwo pruskie zostało wyciągnięte z kryzysu, ujednolicono administrację, sądownictwo, poprawiono położenie cłtłopów. Państwa te zaczęły coraz bardziej ingerować w sprawy polskie. W 1720r. car Piotr I i Fryderyk Wilhelm I zawarli układ w Poczdamie. W1732 r. do porozumienia przystąpiła również i Austria. Traktat ten jest nazywany Traktatem Trzech Czarnych Orłów, a mowil on o kontroli panującego w Polsce ustroju, wspólnym wysuwaniu kandydatów na tron Polski, a w razie potrzeby popieraniu swych żądań siła zbrojna. Ostatecznie dnia 25 stycznia 1797 podpisana w Petersburgu konwencja głosiła, iż że na zawsze ma być wymazana ,nazwa Królestwa Polskiego'. Z państwa polsko-litewskiego, liczącego w połowie XVIII wieku około 725 tys. km kwadratowych i 12,2 miliona mieszkańców Rosja zagarnęła w sumie 62% terytorium i 45% ludności, Prusy - 20% ziem i 23% ludności, Austria - 18% terenów i 32% populacji. Polska była w niewoli przez 123 lata. Skutki rozbiorów odczuwamy do dziś.