Oil przemysłu kultury' ilo przemysłów kreatywnych
Tennin „przemysł kultury” został po raz pierwszy' użyty przez Theodora Adomo i Maxa Horkheimera w napisanej w 1944 r. a wydanej trzy lata później pracy „Dialektyka Oświecenia”. Autorzy użyli terminu „przemysł kultury" ponieważ uznali, że dobra kultury są produkowane w taki sam sposób jak inne produkty' konsumpcyjne Celem ich wytwarzania jest więc nie tworzeiue sztuki lecz zysk, a sposoby produkcji są zoptymalizowane w taki sam sposób, jak w innych branżach. Przemyśl kultury działa na zasadzie linii montażowej (assembly-linecharacter), produkując masowo książki, płyty z nagraniami muzycznymi i filmy.
Ailorno: Przemyśl kultury
Przemyśl kultury dzieli konsumentów na grapy, oferając im różne produkty w różnych cenach, przy czym podział ten nie jest dokonany na podstawie istniejących różnic pomiędzy produktami kultury, a raczej jest oparty na cynicznej kalkulacji. Dzięki standaryzacji i masowej produkcji działania takie są zyskowne.
Zdaniem Adomo i Horkheimera dochodzi do zjawiska „fetyszyzmu towarowego” polegającego na tym, że dzieło sztuki ma dla nabywcy tylko taką wartość, jaką cenę zapłacił on za jego kupno. Oznacza to, że w wyniku powstania przemysłu kulturalnego sztuka straciła swoją dawna niezależność, polegającą na autonomii wobec tynku Cechą charakterystyczną postępowania przemysłu kulttiry jest ukrywanie prawdziwego charakteru oferowanych produktów i stwarzanie pozorów obcowania z niezależną sztuką.
Przemysły kultury po Ailorno
Lata 80 XX w., Gamliam: przemysł kultury to zbiór tych instytucji, które stosując sposoby produkcji i organizacji charakterystyczne dla przedsiębiorstw przemysłowych, wytwarzają i rozpowszechniają symbole w fonnie produktów' i usług kulturalnych
UNESCO: przemysły kultury to te rodzaje działalności, które łączą kreację, produkcję i komercjalizację niematerialnych dziel o char akterze kulturalnym Dzieła te mogą zazwyczaj przybierać postać dóbr lub usług, które są chronione praw'em autorskim. Zgodnie z tą definicją przemysł kulturalny trudni się wydawaniem, produkcją fonograficzną, audiowizualną, drukiem, multimediami, publishingietn, projektowaniem, etc. Często w zakres działalności przemysłu kulturalnego zalicza się również architekturę, teatr, sztuki performance, sport, pr odukcję instrumentów muzycznych reklamę i turystykę w celach kulturalnych.