107594

Metabolizm- całokształt przemian biochemicznych zachodzących w organizmie( także tym jednokomórkowym)

Metabolizm bakterii- Kluyver i Donker w 1926r zaproponowali teorie jedności biochemii „ Die Einhei in der Biochemie" wynikało to z ich badań nad metabolizmem bakterii i stwierdzenia że wszytskie podtstawowe rekacje enzymatyczne wymagane do żyda komórki wykazują wiecej podobienst niz różnice u wszytskich żywych organizmów

Bakteria thiobadllus ferrooxidans- rosnącą na podłożu zawierającą tylko siarkę sole nieorganiczne oraz źródła węgla syntezuje tianine, ryboflawinę, kwas nikotynowy ,pirydoksynę i biotynę.

Wyróżnia sie trzy główne typy metaboliczne bakterii: heterotroficzne, autotroficzne, fotosyntezujace( fototroficzne)

Bakterie chemoorganotroficzne: wykorzystują związki organiczne dostępne w środowisku jako źródło węgla i energii np: drożdże ( saprofity, pasożyty)

Zależnośd między reakcjami biochemicznymi - W organizmach żywych cały czas zachodzą reakcje biochemiczne. Jedne z nich wymagają dopływu energii (reakcje anaboliczne, reakcje syntezy), a inne jej dostarczają (reakcje rozkładu, kataboliczne). Dlatego też oba rodzaje reakcji są ze sobą sprzężone. Przeprowadzane są one w jednym czasie i identycznym, wodnym środowisku, ale ponieważ dzieje się to w różnych przedziałach (częściach) komórki nie jest to wystarczające do prawidłowego funkcjonowania komórek. Z tego powodu energia uwalniana w reakcji katabolicznej jest przenoszona za pomocą specjalnych nośników energii (tzw. związki wysokoenergetyczne, np. A7P) do miejsc gdzie zachodzą procesy endoenergetyczne. Współzależność obu typów reakcji zależy też od wieku organizmu. W młodym wieku przewagę mają procesy syntezy, u dojrzałych organizmów zachowana jest równowaga między intensywnością anabolizmu, a katabolizmu, a w organizmach starzejących się częściej zachodzą reakcje rozkładu.

Bakterie chemolitotroficzne - bakterie uzyskujące energie w prooesie utleniania związków nieorganicznych. W wyjątkowych przypadkach mogą również utleniać związki organiczne. Energia która otrzymują służy im do przemian pochłaniającego C02 i tworzenia związków organicznych.

Przykłady tej bakterii: bakterie nitryfikacyjne- nitrosomonas i nitrobacter Litotrofowe utlenianie:

nitrosomonas: NH3+ 02+2H(+ u góry)---> NH30H+H20 (i od NH30H kreska w dół i pod tym

piszemy (NOH) kreska w lewo N02 i od tej kreski jeszcze jedna mała kreska na dół i piszemy -2e-) nitrobacter: N02+ H20------> N03( i od tej kreski mała kreska na doł i piszemy-2e-

Uniwersalny przenośnik energii - ATP

- ATP pod względem chemicznym jest zmodyfikowanym rrak(eotydem zbudowanym z zasady azotowej -adeniny, cukru - rybozy (tworzą one adenozynę) oraz z trzecłyreszt fosforanowych. Między resztami fosforanowymi występują dwa wysokoenergetyczne wiązania bezwodnikowe, których zerwanie powoduje uwolnienie określonych porcji energii. ATP w prooesie rozpadtfwWdrolizy - odłącza jedną resztę fosforanową i przekształca się w ADP - adenozynodwufosforart^łłączenie jednej reszty fosforanowej powoduje wydzielenie porcji energii równej 30,5 kJ/mol (7,3 kcajunR mola wiązań). ADP może dalej ulegać hydrolizie, odłączając następną resztę kwasu fosforanowej™ Wydzieleniem kolejnej porcji energii; tworzy się wówczas AMP - adenozymononofosforan. W suwłekodczas hydrolizy ATP do AMP uwalnia 61 kJ/mol energii.- Reakcja rozpadu ATP do ADP na drodze Iwrąplizy przedstawia się następująco:ADENOZYNA - Pi- Pi- Pi+ H 2 O > ADENOZYNA - Pi - Pi\\+30,5 kJ/mol- ATP jest związkiem nietrwałym i nie może być wykorzystany w pracy ciągłej, nie mlte być również przenoszony na większe odległości, z jednej komórki do drugiej, ani w obrębie jednej komórki. W przypadku zwiększonego zapotrzebowania na energię w określonym rejonie komórki wytworzony ATP jest Fosforylacja - reakcja przyłączenia reszty fosforanowej do nukleofilowego atomu dowolnego związku chemicznego. Zazwyczaj fosforylowane są grupy hydroksylowe (estryfikacja alkoholi) lub aminowe (tworzenie amidów). Przeciwieństwem fosforylacji jest defosforylacja. J Defosforylacja- jest procesem odwrotnym do fosforylacji, polegającym na odszczepieniu reszty