można to za pomocą odpowiednich technik zaobserwować) - trzeba przeprowadzić 4 reakcje
Kwasy nukleinowe
DNA i RN różnią się bardzo długością (DNA 10A4-10A9 nk; RN A 20-4000 nk)
Na poziomie struktury II-rzędowej RN A różni się wyraźnie od DNA; jeśli chodzi o lokalne zwinięcie łańcucha, to jest ono bardzo podobne w RN A i DNA. Są oczywiście różnice. Struktura II-rzędowa wynika przede wszystkim ze skłonności pojedynczych nukleotydów do przyjmowania określonych konformacji. Możliwości obrotów wokół wielu wiązań pojedynczych, syn/anti (zasada i cukier), C3’endo (N), C2’endo (S), konfiguracje wokół C4’ i C5’ (3 różne), konfiguracja fosforanu jedna preferowana.
Struktura II-rzędowa DNA i RNA
1) podwójne helisy (dupleksy)
2) helisy potrójne (tripleksy)
3) helisy poczwórne (tetrapleksy, kwadrupleksy)
4) pętle (różnego typu, np.: szpilka do włosów)
Helisy można przypisać do rodzajów (helisy klasyczne, kanoniczne, regularne - analizując helisy we włókanch nie udało się wejść w szczegóły, więc w modelach każdy nukleotyd jest opisany przez jeden zestaw kątów dwuściennych):
Modele zaproponowane na podstawie badań krystalograficznych we włóknach kwasów nukleinowych. Na przełomie lat 80 kiedy udało się uzyskać monokryształy krótkich DNA i RNA - potwierdzenie struktur badaniami rentgenowskimi i NMR w roztworze.
DNA - może być B, A i Z
RNA - tylko A i Z - grupa -OH przy węglu 2' oddziałuje z fosforanem i destabilizuje helisę typu B
W przypadku Z helisy powtarzalnym elementem nie jest jeden nk tylko 2 nk, zestaw kątów dla G inny niż dla C, helisa lewoskrętna
rodziny helis B - B, C, D i E A-A i A*
Z-Z i Z'
nachylenie względem osi helisy - B i Z niewielkie, A - znaczne helisa A trochę luźniejsza niż B