107903

ponownie przez sekwencję start-transfer itp. Po odcięciu peptydu sygnałowego białko pozostaje w błonie.

Aparat Golgiego jest systemem cystern i pęcherzyków. Jego głównę rolę jest “segregacja" białek i ich modyfikacja (dodawanie grup węglowodanowych do przyszłych glikoprotein).

Od strony siateczki endoplazmatycznej znajduje się strona cis (CGN = cis Golgi network). wewnętrz cysterny, a od strony błony komórkowej strona trans (TGN = trans Golgi network). Pęcherzyki dostaję się do aparatu Golgiego od strony cis. “przechodzę" przez cały aparat Golgiego i sę wydzielane przez TGN. TGN jest fragmentem najbardziej pofałdowanym, tu właśnie następuje “sortowame"produktów - np. tworzone sę lizosomy z zamokniętymi w nich enzymami proteolitycznymi.

Wszystkie pęcherzyki odpęczkowujęce od błon (nie tylko aparatu Golgiego) sę opłaszczone (otoczone płaszczem białkowym z klatryny). Klatryna należy do triskelionów, tworzy siateczkę o układzie pseudokrystalicznym, układa się w kulę o określonej średnicy - nie pozwala na tworzenie dużych pęcherzyków.

[•) Co«(«ł vMkł«

h-Mm-H

Mwnbrant

Pęcherzyk powstaje jako dołek opłaszczony klatrynę, uwypukla się, odcinany dzięki dynaminie (GTP -> GDP).

Płaszcz z błonę więżę adaptyny - zawieraję one sygnał transportu rozpoznawany przez receptory cargo w przedziale wyjściowym (umożliwia wychwytywanie odpowiedniego “ładunku* do transportu). Znajduję się też na nim białka COP (np. COP II kieruje do aparatu Golgiego).

Na powierzchni pęcherzyka znajduję się znaczniki molekularne V-SNARE (np. białka Rab?) niosęce informację o tym, z czym ma się połęczyć dany pęcherzyk (np. z lizosomem lub błonę komórkowę). Fuzję powoduje połęczenie się go z odpowiednim T-SNARE na powierzchni błony docelowej.