108396

Ko/\vój społec/ny- zagadnienie wiedzy społecznej.

Można przyjąć, że wiedza społeczna zdobywana przez konkretnego człowieka na temat danego rodzaju praktyki społecznej, w zasadniczym stopniu decyduje o sposobach jego włączania się do tej praktyki; pełni funkcję regulacyjną w odniesieniu do postępowania jednostki w ramach poszczególnych rodzajów praktyki społecznej. Rozpatrując tę wiedzę z tego punktu widzenia można wyodrębnić trzy jej rodzaje:

-    wiedzę potoczną,

-    wiedzę zinstytucjonalizowaną,

-    wiedzę naukową (teoretyczną).

Wiedza potoczna jest zbiorem poglądów na temat danej dziedziny praktyki społecznej, którą jednostka gromadzi w czasie całego swojego życia w bezpośrednim kontakcie z tą praktyką. Czasami ta wiedza nazywana jest doświadczeniem życiowym lub zdrowym rozsądkiem. Ponieważ każdy z nas ma inne doświadczenia życiowe, więc różnimy się też pod względem zakresu tej wiedzy.

Wiedza instytucjonalna składa się z całego szeregu przepisów sformalizowanych i nieformalnych (tradycja), jakie regulują działalność konkretnej instytucji. Ważne jest to, aby wszyscy członkowie tej instytucji znali te pizepisy i respektowali je w swoim postępowaniu. Można więc uznać, że wiedza instytucjonalna jest wspólna dla wszystkich członków' danej organizacji.

Wiedza naukowa jest zbiorem przekonań opisujących i wyjaśniających przebieg danej praktyki społecznej. Wiedza ta różni się od dwóch wcześniej omówionych tym, że jest ona bardziej spójna, wiarygodna i bardziej wnikliwa, tzn. proponowane ptzez nią wyjaśnienia odwołują się do czynników nie-obserwacyjnych (zmiennych teoretycznych). Pod względem procentowego udziału tej wiedzy w stosunku do całośd posiadanej wiedzy ludzie są najbardziej zróżnicowani między sobą.

Powyższą klasyfikację wiedzy społecznej przedstawia rysunek

Ryc. Rrgularyjia hiikcja trztdi rodzajów wiedzy w stosunku do praktyki społecznej

Na podstawie przedstawionego schematu można krótko omówić rozwój wiedzy, która odnosi się do podstawowych rodzajów praktyk społecznych, w jakich uczestniczą ludzie dorośli. Trzeba przy tym wyraźnie podkreślić, że nie będzie to wyczerpująca relacja na ten temat Odwołanie się do pojedynczych koncepcji rozwoju przygotowującego do życia rodzinnego, ekonomicznego i politycznego ma służyć głównie ilustracji przygotowania człowieka do uczestnictwa w całośd życia zbiorowego.