bardzo dużą konwergencję tych przepisów. To jest rozstrzygane przez art. 3 rozporządzenia przez tzw. regułę konwergencji. Zgodnie z regułą konwergencji jeżeli praktyka polegająca na porozumieniu tzw. praktyka uzgodniona byłaby zakazana na gruncie przepisów krajowych, a nie była zakazana na gruncie przepisów unijnych to wówczas pierwszeństwo ma przepis unijny. We wszystkich przypadkach konfliktowych będziemy równać do standardu unijnego, który może być bardziej liberalny Przepis unijny uchyla przepis krajowy Ta reguła nie ma zastosowania do nadużycia pozycji dominującej, czyli tzw. praktyk jednostronnych. W przypadku porozumień ostatecznym efektem będzie ujednolicenie orzecznictwa w obszarze UE, ostatecznie standard unijny będzie decydował, a w przypadku nadużycia pozycji dominującej dopuszczamy syt., że jedna i ta sama praktyka będzie różnie oceniana w różnych państwach członkowskich. To wynika z faktu generalnie negatywnego stosunku do wszelkich praktyk nadużywania pozycji dominującej, ponieważ one nie mają jakiegokolwiek uzasadnienia racjonalnego, nigdy nie ma efektów równoważących skutki antykonkurencyjne w przypadku nadużycia pozycji dominującej. Natomiast porozumienia przynoszą szereg korzyści dodatkowych w postaci kooperacji między przedsiębiorcami, specjalizacji to tutaj ustawodawca unijny zastrzega sobie pierwszeństwo normy unijnej. Ponieważ mamy zdecentralizowany system, w którym dopuszczamy, że to nie K.E, ale org. krajowe będą rozstrzygać w tych sprawach to w związku z tym musimy doprowadzić do pewnego ujednolicenia stosowania prawa, aby unijne prawo antymonopolowe się nie „rozjechało”, a ponieważ w przypadku porozumień mamy system wyłączeń spod zakazu to w takim razie ostatecznie będziemy się opierać na tych wyłączeniach, które przewidziane są w prawie unijnym. Nawet jeśli coś nie będzie objęte wyłączeniem w prawie krajowym, ale będzie objęte w prawie unijnym to będzie wyłączone pod warunkiem, że dana praktyka ma wymiar unijny.
Zupełnie inaczej wygląda ten system w przypadku kontroli koncentracji przedsiębiorców (rozgraniczenie jurysdykcji).