101798

/jednoczone. Odrodzone Królestwo Polskie

•    państwo polskie w okresie od 20 stycznia 1320[1] do 4 marca 1386

•    za panowania dwóch ostatnich Piastów i Andegawenów.

•    Administracyjnie dzieliło się na prowincje i województwa, lub ziemie.

•    Mazowszem (od 1351 lenno Polski), Płockiem (od 1386 lenno Polski),

•    Monarchia stanowa, która zastąpiła feudalną monarchię patrymonialną.

•    Głową państwa był król, który rządził krajem za pomocą rozwiniętej administracji państwowej.

•    Lata 1320-70 to okres zwiększania się władzy królewskiej, lecz już lata 1370-1386 to okres pomniejszania jej na rzecz szlachty.

•    Ważnym dziełem króla Kazimierza były wydane w 1346 Statuty wiślicko-piotrkowskie, regulujące ustrój społeczny, prawo cywilne, kamę, sądownictwo, administrację. Za jego panowania utworzono również koncepcję Korony Królestwa, która odbierała władcy prawo swobodnego dysponowania ziemiami państwa, tj. dzielenia królestwa między synów i nadawania jego ziem innym państwom.

•    Społeczeństwo dzieliło się na:    szlachtę, mieszczaństwo, chłopów, Żydów i

duchowieństwo.

•    Ważniejszymi narodowościami byli: Polacy, Niemcy, Żydzi, Rusini i Ormianie. Zamieszkiwali tu jednak także Wołosi i ich potomkowie: Łemkowie, Bojkowie i Huculi.

•    Większość mieszkańców była chrześcijanami (katolikami łacińskimi i ormiańskimi, prawosławnymi); wyjątkiem byli Żydzi, którzy wyznawali starszą od chrześcijaństwa religię - judaizm. Wymienione wcześniej religie wytworzyły w Polsce własną, kościelną administrację.

•    Rozwój gospodarczy można zauważyć dopiero za rządów Kazimierza Wielkiego, ponieważ za rządów jego ojca Władysława Łokietka państwo prowadziło niemal nieustannie wojny z sąsiadami (Krzyżakami, Brandenburgią, Czechami) i ich sprzymierzeńcami, jednak z pomocą potężnego sąsiada - Węgier.

•    Bito polską monetę - grosza krakowskiego; zwiększyło to dochody do skarbu państwa.

•    Państwo rozwinęło się również militarnie (za Kazimierza). Nadal podstawową siłą bojową było pospolite ruszenie składające się z ogółu szlachty. Do służby w armii wprowadzono również wójtów i sołtysów. By bronić granic wybudował wiele zamków i fortyfikacji.

•    Miasta i wsie lokowano na prawie magdeburskim, poznańskim i chełmińskim. Miasta zostały ufortyfikowane i obciążone kosztami utrzymania fortyfikacji (murów, wież, bram miejskich). Cliłopi byli powoływani pod broń tylko w sytuacjach krytycznych.

•    Wojny w tym okresie :

-    Krzyżacy (Kujawy, ziemia dobrzyńska i Pomorze Gdańskie były w rękach Krzyżaków.)

-    Luksemburczycy ( Niemal cały Śląsk i Księstwo Płockie uznawały zwierzchnictwo Luksemburgów)

Ruś Halicko - wołyńska (czerwona ?) (Obiekt zainteresowania Węgier, Polski i Litwy.)

•    (odpowiedź A) Po śmierci Kazimierza Wielkiego w 1370 tron polski przejął Ludwik Węgierski z dynastii Andegawenów. Okres jego rządów to zarazem początek supremacji szlachty w życiu politycznym kraju, obdarzonej w 1374 w Koszycach pierwszym przywilejem generalnym.

•    Kiedy również Ludwik zmarł w 1382, w Polsce nastąpił okres najdłuższego w jej historii bezkrólewia. Ostatecznie królem Polski 16 października 1384 została córka Ludwika, Jadwiga Andegaweńska. W 1386 weszła ona w związek małżeński z księciem litewskim Jagiełłą, który 4 marca 1386 został koronowany na władcę Polski.