101810

jeźdźcem i praworęcznym łucznikiem. Zmarł na skutek uszkodzenia twarzoczaszki. Miał na sobie biały kaftan, czerwone spodnie i nakrycie głowy. Na szyj spoczywał złoty naszyjnik z figurkami lwów z pewnością symbol siły witalnej i dominacji. Lewa ręka złożona była na rękojeści leżącego na wysokości bioder jednosiecznego sztyletu. O rękojeści okutej w złota blachę zdobioną elementami zoomorficznymi oraz zdobioną srebrnymi zakończeniami pochwą. Obok niego znajdowały się sajdak z lukiem i strzałami z brązowymi grodkami oraz wchodzącymi w skład wyposażenia łucznika żelaznym nożem i szydłem wykorzystywanymi do sporządzania strzał. Nad głową i nogami na ścianach przymocowano jeszcze dwa zapasowe kołczany strzał. Ponadto na nogami znajdowały się poziomo zawieszone na hakach włócznia i pięć dzirytów.

Charakterystyczne wyposażenie zmarłego niemal wyłącznie w broń miało podkreślać jego status wojownika.

Tę część swoistą 'kryptę' oddzielała od reszty'mieszkalno-gospodarczej' przestrzeni komory grobowej zawieszona na żelaznych hakach pod sufitem tkanina w fioletowe wzory mniej więcej na krawędzi łoża zmarłego.

W tym miejscu pod kopczykiem lessu odkryto wbitą w klepisko wylewem w dół situlę do której złożono srebrny kyliks oraz kubek zdobiony sceną rozszarpywania byka i jelenia przez gryfy. Ślady substancji wokoło situli wskazywały na jakiś rodzaj rytualnego wylania napoju.

Nieco dalej znajdowały się drewniana taca z mięsiwem i wbitym w nią żelaznym nożem. Przy nich również znajdowała się brązowa miseczka na żelaznym pręcie pierwotnie wbitym w w klepisko. Mogła to być kadzielnica bądź lampka. Odnaleziony tutaj również dwa rzędy rozrzuconych na podłodze astragali (oryginalne w wyglądzie fragmenty kości śródstopia zwierząt - wykorzystywane jako kości do gry lub wróżenia) równolegle do krawędzi 'łoża' zmarłego. Mogły one symbolizować granicę pomiędzy obszarem z ciałem 'władcy¹, a pozostałą przestrzenią komory grobowej, ale w przeciwieństwie do kotary osłaniającej ciało miały one zapewne wymiar ponad naturalny. Oddzielając sferę duchową od materialnej.

Natomiast już przy samym otworze wejściowym ustawiono dwie amfory z winem, kolejny kiliks i miskę.

Centralną część komory zajmowała gliniana struktura architektoniczna wymodelowana na tradycyjny piec z wnękom na palenisko, co miało nadawać wnętrzu 'domową' atmosferę. W owa konstrukcję wkomponowano dwa duże kotły brązowe mogące symbolizować koczownicze ognisko organizowane na popasach. W większym z nich znajdowało się owinięta serwetką jagnięcina, a w mniejszym udziec koński. Przy nich pozostawiono na owalnej podkładce tlącą się hubę. W ich pobliżu odkryto kolejną tace z mięsem, brązową miednicę zapewne z wodą, dwie duże amfory z winem oraz złote i srebrne okucia lytonu - rogu do picia zakończonego główką lwa.

Kolejnym istotnym elementem wyposażenia centralnej komory grobowej są ustawione w SE narożniku równo przycięte pieńki w liczbie pięciu. Postawiono na nich dwa gliniane naczynia kantaros i półmisek. Wydawało by się, że owe pieńki mogły symbolizować opał do rozniecenia ognia pod kotłami. Jednak zarówno ich ułożenie, staranność wykonania jak i znajdujące się na nich przedmioty wskazują raczej na inne ich znaczenie. Stanowiły one raczej formę stołków lub nawet tronu rozkładanych na popasie.

Ostatnim z elementów dopełniających inwentarz grobowy władcy były fragmenty stroju kobiecego. Znajdowały się one w pobliżu kotłów oraz łoża na którym spoczywało ciało 'władcy¹. Odnaleziono 140 złotych naszywek o różnej formie i wielkości. Wśród nich 34 tarczki z przedstawieniami Meduzy-Gorgony. Próby rekonstrukcji pozwoliły odtworzyć z pozostałości stroju niski czepiec z fioletowego materiału oraz narzuty-welonu z czerwonego. Wspomniane przedstawienia meduz znajdowały się na krawędziach welonu.

Obecność stroju mogła symbolizować jego najbliższej towarzyszki życia, której jednak nie złożono w grobowcu wraz z 'władcą'.

Centralna komora grobowa została zaaranżowana z jednej strony na wnętrze izby mieszkalnej z łożem i repliką pieca, z drugiej zaś jako popas zoiganizowany pod gołym niebem na co wskazywał miały kotły wykorzystywane przy ogniskach oraz siedziska z drewnianych pieńków. Było to