101814

w grobach znajdowały się głównie wyroby metalowe, zwłaszcza żelazne w mniejszym stopniu brązowe, a bardzo rzadko złote. Połowa grobów jakie zostały zbadane w czasach powojennych były wyposażone w wyroby metalowe znaleziono je w 142 grobacli. Bardzo często znajdowano różne ozdoby jak bransolety, szpile czy kółka. Z narzędzi znaleziono noże żelazne. Nie jest ustalona dokładna ilość wyrobów metalowych tzn była ona różna.

Najbardziej bogate były wyposażone groby o konstrukcji słupowej. W kilku grobacli znaleziono kolie złożone z paciorków szklannych czy bursztynowych, prześliki gliniane, grzechotki albo wyroby kamienne jak np. osełki tłuczki czy rozcieracze i jeden toporek. W roku 1958 zarejestrowano nawet istnienie jeszcze jednego dużego grobu, którego jama miała ponad 300 cm średnicy niestety został zniszczony przed jego przebadaniem. Materiał kostny z 56 grobów, który został przebadany pod względem antropologicznym pozwala stwierdzić, że na cmentarzysku występują pojedyncze jednostki. Nigdy się nie zdarzyło, żeby w jednym grobie b>4o więcej niż jeden osobnik. Jak wynika z obserwacji przeprowadzonych zarówno w latach międzywojennych jak i podczas ostatnich prac wykopaliskowych groby nie były równomiernie rozmieszczone na cmentarzysku tylko tworzyły rozmaite skupienia.

Zauważono, że groby komorowe tworzyły przynajmniej dwa oddzielnie skupienia rozmieszczone niemal na dwóch krańcach omawianej tu części cmentarzyska. Występowanie grobów komorowych jest czymś wyjątkowym.

Chronologia: Znaczną ilość grobów datowano na okres halsztacki. We wszystkich wypadkach datowano wówczas poszczególne groby na wczesną fazę okresu halsztackiego. Podstawę do takiego datowania stanowiły z jednej strony wyroby metalowe, jak importowane naczynia brązowe, zapinki harfowate, różne typy szpil, klamry do pasa, ransolety z końcami guziczkowato zgrubiałymi, igielnik brązowy czy żelazne noże z kolcami do osadzania rękojeści. Za wczesną fazę okresu halsztackiego przemawiały także liczne formy ceramiki. Wobec występowania licznych form typowych dla okresu halsztackiego C uderza zupełny brak zabytków charakterystycznych dla okresu halsztackiego D. Groby komorowe ze względu na przedmioty są datowane na okres halsztacki C. Zauważono, że występują w różnych częściach cmentarzyska. Skupienie tych grobów stwierdzono na skraju cmentarzyska i to zarówno na północno-zachodnim jak i na wschodnim. Nie możemy niestety zakładać, że groby komorowe reprezentują późny okres halsztacki. Całość omawianej części cmentarzyska można datować na okres halsztacki G Nieliczne elementy przeżytkowe ze schyłku epoki brązu pozwalają na określenie rozpoczęcia użytkowania omawianej części cmentarzyska na Hallstatt G Wydaje się, że przestano go użytkować na przełomie C i D lub w początkach okresu lialsztackiego D. Brak jakichkolwiek bardziej zdecydowanych datowników, które moglibyśmy odnieść do późnej fazy okresu lialsztackiego.