3. Z chwilą zniknięcia państwa wysyłającego lub państwa przyjmującego. Państwa mogą zniknąć w wyniku:
a. Rozpadu (Czechosłowacja)
b. Zjednoczenia (Tanzania - Tanganika*Zanzibar, ZRA - Egipt+Syria)
c. Inkorporacja (NRD przez RFN)
d. Aneksji - w przypadku okupacji mocarstwo okupujące ma prawny obowiązek respektowania przywilejów oraz immunitetów akredytowanych przy obalonym rządzie.
Podkreślmy, że zmiana rządów nawet w drodze pozakonstytucyjnej nie powoduje zakończenia funkcji dyplomatów, mianowanych przy poprzedniej ekipie.
Sprawa ambasady Chile w Wielkiej Brytanii
Po obaleniu prezydenta Allende* w Chile, władze brytyjskie honorowały przywileje i immunitety dyplomatów wysłanych przez obalony rząd dopóty, dopóki nie nastąpiło uznanie przez Londyn nowego reżimu, który dokonał pełnej wymiany personelu dyplomatycznego.
Było to, z praktycznego punktu widzenia, dosyć istotne, jako że przedstawiciel nowego reżimu - wobec niesubordynacji części „starego " personelu misji - żądał od władz brytyjskich pomocy w zajęciu rezydencji ambasadora. Władze brytyjskie (do chwili, w której uznały nowy reżim) pomocy takiej odmawiały.
4. Państwo wysyłające notyfikuje państwu przyjmującemu, że funkcje danego dyplomaty dobiegły końca.
5. Gdy przedstawiciel dyplomatyczny zostanie uznany za osobę niemile widzianą i musi opuścić państwo przyjmujące.
Osoba uprawniona do przywilejów i immunitetów, która w normalnym trybie zakończyła pełnienie swoich funkcji powinna opuścić państwo przyjmujące w rozsądnym terminie (do kiedy dana osoba zakończy ważne dl siebie sprawy osobiste, np. poczeka na zakończenie roku szkolnego swoich dzieci). Rozsądny termin nie może być skracany w związku z wybuchem konfliktu zbrojnego. Krótkotrwałe wyjazdy dla uporządkowania spraw osobistych, które poprzedzają ostateczne opuszczenie państwa przyjmującego nie powodują wygaśnięcia przywilejów i immunitetów.
Sprawa Regina and Palacios z 1984 roku
Dyplomata nikaraguarrski w Kanadzie podejrzewany był o zajmowanie się nielegalnym handlem narkotykami. Uznany został za persona non grata. Dnia 12 czerwca 1983 roku zakończył wykonywanie swych funkcji. W dniach od 16 do 23 czerwca przebywał w Stanach Zjednoczonych (jego rodzina pozostała jeszcze w Kanadzie). Po powrocie do Kanady został postawiony w stan oskarżenia; tamtejsze organy ścigania wskazywały, że skoro opuścił terytorium Kanady, to immunitet już mu nie przysługuje.
Sąd kanadyjski stwierdził jednak, że sformułowania zawarte w konwencji wiederiskiej należy rozumieć w ten sposób, że przywileje i immunitety przestają obowiązywać w chwili, gdy