110148

uzyskane siły wewnętrzne M, N, T (Q) w precie zastępczyni można rozdzielić na pojedyncze kratownice, gdzie pokazano rozdział momentu zginającego M i siły poprzecznej Q. Siły osiowe N dzieli się przez ilość krawężników i przyjmuje się, że przejmują je tylko krawężniki.

W wieży czteropasowcj siły wewnętrzne M i Q uzyskane dla zastępczego pręta dzieli się na pojedyncze kratownice następująco:a)działanie wiatru lub innego obciążenia poprzecznego równolegle do ścian bocznychQ'=Q/2 ; M’ = M/2. bjdziałanie wiatru lub innego obciążenia poprzecznego w kierunku przekątnej.

W wieży trój pasowej siły wewnętrzne M i Q uzyskane dla zastępczego pręta dzieli się na pojedyncze kratownice następująco: c) działanie wiatru lub innego obciążenia poprzecznego prostopadle do ściany bocznej

e) działanie wiatru lub innego obciążenia poprzecznego równolegle do ściany, którego wektor przechodzi przez środek ciężkości przekroju Powstający moment skręcający Mt trzeba zrównoważyć prze dodatkowe obciążenie poprzeczne poszczególnych kratownic płaskich w wieży trójpasowej. Sposób wyznaczenia sił osiowych w pasach, będących w równowadze z momentem zginającym M¹ oraz sił osiowych w prętach wykratowania, będących w równowadze z siłą poprzeczną Q' jest ogólnie znany z poprzednich kursów (kratownice płaskie).