110812

skich (np. Rustaweli i Rustawelego, ale Orbeliani i Orbelianiego).

Dlatego w miar6 mośliwości staraliśmy siś uśywaś je przewaśnie w pierwszym przypadku. Imiona i terminy Świata muzuśmaśskiego, a wiśc tureckie, azerbejdśaśskie, perskie i arabskie, piszemy w formach typowych dla danego jśzyka, z wyjśtkiem tych, ktśrych znieksztaścone formy sś u nas w powszechnym uśyciu, jak np. "Mahomet" lub "kalif.

Zainteresowania autorśw, a takśe ich dotychczasowe prace, wpśynśy na to, Śe stosunkowo obszerniej niś inne zagadnienia przedstawione zostaśy stosunki polsko-gruziśskie w przeszśości, i to zarśwno polityczne, gospodarcze, jak i kulturalne. Odnotowali autorzy takśe waśniejsze informacje dotyczśce pobytu Polakśw na terenie Gruzji i odwrotnie -Gruzinśw w Polsce.

Obszerniej potraktowana zostaśa rśwnieś sprawa muzuśmanśw gruziśskich, ktśrzy zwśaszcza w XVI - XVIII w. stanowili powaśny odsetek ludności kraju. W wielu regionach Gruzji, ktśre znalazśy siś pod panowaniem TurkŚw czy PersŚw, rśnymi sposobami, a niekiedy nawet siŚŚ, zmuszano mieszkajścych tam Gruzinśw do przyjścia islamu. Znaczna ich czŚŚ ulegśa pśniej wynarodowieniu, niektśrzy w XIX w. wrścili do chrystianizmu. Wielu jednak do dziś wyznaje islam lub pozostaje w krśgu obyczajowości Świata muzuśmaśskiego (w granicach GruziŚskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej Adśarowie i czŚŚ mieszkaścśw Abchazji, DŚawachetii i Meschetii; w Turcji ludnoŚŚ zachodniej AdŚarii i Lazystanu, w Iranie tzw. Feriduni).

Otś w dotychczasowych badaniach nad historiś Gruzji problemy te sś sśabo przebadane. Autorzy oparli siś wiśc w pewnym stopniu na wśasnych przygotowanych do druku pracach monograficznych.

RŚwnieŚ wprowadzili krśtki ustśp o egipskich Mamelukach, v^irśd ktśrych dovŚdcy pochodzenia gruziśskiego odgrywali duŚŚ rolś.

Przy pisaniu niniejszej pracy autorzy korzystali z licznych rad i wskazśwek udzielanych im przez historykśw gruziśskich z ośrodka naukowego w Tbilisi, ktśrym w tym miejscu skśadajś serdeczne po-dziśkowania. SzczegŚlnie serdecznie dziśkujś za pomoc prof. Guramowi Zedginidze z PaŚstwowego Uniwersytetu Gruziśskiego w Tbilisi.

GRUZJA

I JEJ MIESZKAŚCY KRAJ

STARA gruziśska legenda ktśra zresztś

w zbliśonej formie znana byśa rśwnieś i na innych terenach etnicznych, opowiada, jak to Pan BŚg zebraś wszystkie narody i zapowiedziaś, Śe bśdzie dzieliś kulś ziemskś. PowstaŚ wśwczas niesamowity tśok, gdyś wszyscy pragnśli otrzymaś jak najkorzystniejszy przydziaś. Jedynie Gruzini ktśrzy nie lubili tśoku, usiedli spokojnie pod drzewem i umilali sobie czas winem i Śpiewem. ByŚo im tak przyjemnie,

Śe ani siś obejrzeli, jak wszystkie ziemie zostaśy rozdzielone miśdzy poszczegślne narody. W tym momencie Pan BŚg dostrzegś wesośych i pogodnych Gruzinśw. ZrobiŚo mu siś Śal tych sympatycznych ludzi i zatroskany powiedziaś: "RozdzieliŚem juś wszystkie krainy na kuli ziemskiej. Zostaś mi jedynie niewielki, ale najpiśkniejszy zakśtek.

SŚ tam malownicze i bogate w kruszce gŚry, przepyszne ŚŚki, urodzajne r|*vniny, piśkne wybrześa morskie. MiaŚem zamiar zachowaś tś krainś dla siebie, ale poniewaś nic innego mi nie pozostaśo, oddam jś wam".

Tak wiśc Gruzini stali siś mieszkaścami najpiśkniejszej na Świecie krainy. Z pewnościś jak w kaśdej legendzie i w tej duśo jest przesady. Mośe jednak Gruzini majś racjś twierdzśc, Śe ich ojczyzna leśy w jednym z najbardziej malowniczych zakśtkśw ziemi.

Obecna Gruziśska Socjalistyczna Republika Radziecka zajmuje