111023

Rada Gospodarcza 1 Społeczna ONZ

Składa się aktualnie z 54 państw członkowskich. Podlegał dwukrotnie poszerzeniu Początkowo RGiS liczyła 18 państw, w 1965 r. poszerzono skład do 27 państw, a w 1973 r. do 54 państw. Kadencja jest 3-letnia z możliwością ponownego bezpośredniego wyboru.

Niektóre duże państwa są w drodze rcclckcji stale powoływane w skład RGiS (Rosja, UK. USA. Francja). Miejsca w RGiS są także podzielone zgodnie z zasadą sprawiedliwej reprezentacji geograficznej 14 miejsc - Afryka 13 miejsc - liuropa Zachodnia 11 miejsc - Azja 10 miejsc Ameryka Łacińska 6 miejsc - Europa Wschodnia

Podejmuje uchwały w trybie bezwzględnej większości państw' obecnych i głosujących.

Wytworzyła system organów funkcjonalnych, pomocniczych. Obecnie w składzie RGiS nie zasiada przedstawiciel Polski.

Podejmuje uchwały wiążące tylko w sprawach wewnętrznych, a w pozostałych uchwały są podejmowane w formie zaleceń.

Organy pomocnicze to przede wszystkim 9 komisji funkcjonalnych (ds. zrównoważonego rozwoju, ds. prewencji przestępczości, ds. statusu kobiet). Poza tym istnieją Regionalne Komisje Gospodarcze (5). 5 Stałych Komitetów' oraz wiele różnych organów eksperckich lub powoływanych ad Iuh dla rozpatiywania różnych spraw.

RGiS ma bardzo szerokie spektrum działania:

•    wszelkie sprawy' społeczne, ekonomii światowej, kultury, oświaty

•    koordynuje działania organizacji wyspecjalizowanych systemu ONZ, z tymi organizacjami zawiera też umowy o współpracę

Rada Powiernicza ONZ

W 1994 r. właściwie zawiesiła swoją działalność, ponieważ w tym roku ostatnie terytorium powiernicze uzyskało niepodległość i Rada Powiernicza postanowiła, że od 1 XI 1994 r. nie będzie zbierała się regularnie na dorocznych sesjach i będzie mogła się zbierać w sytuacji, kiedy będzie wymagała tego sytuacja.

W skład Rady Powierniczej aktualnie wchodzą stali członkowie Rady Bezpieczeństwu W Karcie NZ była jednak ustalona zasada parytetu pomiędzy państwami zarządzającymi i terytoriami powierniczymi i takimi, które tego zarządu nic sprawowały.

Przyjmowała sprawozdania dotyczące systemu powiernictwa, petycje od ludności terytoriów powierniczych, sprawowała ogólną administrację (zarząd) nad tymi obszarami.