Status prawny Arktyki.
W odniesieniu do Atletyki (obszar polarny północny), część państw zgodziła się na zastosowanie tzw. Teorii sektorów polarnych. W przypadku Arktyki pomiędzy państwami, które sąsiadują z tym obszarem i zgłaszały wobec niego roszczenia tejytorialne, dokonano podziałów głównie drogą aktów jednostronny ch na sektory polanie, które mają kształt trójkątów (ich wierzchołkiem jest biegun północny) ograniczonych bokami, ramionami (południkami przebiegającymi przez zewnętrzne granice granic tych państw). Państwa te należą do Rady Państw Aiktycznycli
Przyjęte są oczywiście szczegółowe ustalenia dotyczące ochrony środowiska arktycznego. W ramach obszam Arktyki niektóre uregulowana dotyczą archipelagu Spitsbergen i Grenlandii.
Archipelag Spitsbergen, który był przedmiotem sporów między wieloma państwami w' 1920 r. na mocy traktatu paryskiego został przyznany Norwegii. Sprawuje ona nad nim zwierzclinictwo ale o pewne uprawnienia eksploatacyjne upominała się Rosja, a ZSRR powołała się na prawa Rosji i Norwegia zgodziła się przyznać uprawnienia eksploatacyjne dotyczące węgla kamiennego Rosjanom, ale nie zgodzili się na dalsze propozycje dotyczące wspólnej obrony.
Na Spitsbergen Norwegia rozciągnęła swoją strefę ekonomiczną i wykorzystuje tai obszar zgodnie z założeniami traktatu paryskiego w celacłi pokojowy cłi i jest to obszar zneutralizowany i zdcmilitaryzowany.
Grenlandia została na mocy orzeczenia Stałego Trybunału Sprawiedliwości Międzynar odowej z 1933 r. przyznana Danii. W 1953 r. odbyło się rcfcraidum i mieszkańcy Grenlandii opowiedzieli się za integracją z Danią.
Pewne różnice stanowisk między Grenlandią a Danią powstały z przystąpiaiian Danii do Wspólnot Europejskich. Duńczycy zaakceptowali członkostwo w Unii a mieszkańcy Grailandii członkostwo odrzucili i w
efekcie traktaty wspólnotowe na terytorium Grailandii_______? W 1979 r. Grenlandia uzyskała status terytorium
autonomicznego w ramach państwa Duńskiego.