111104

-    zabrania dokonywania ataków, które nie są skierowane przeciwko określonym oelom wojskowym oraz

niszczenia dóbr niezbędnych do przetrwania ludności,

-    zabrania stosowania w walce metod i środków powodujących długotrwałe i poważne szkody w

środowisku naturalnym,

-    określa sytuację prawną organizacji i instytucji obrony cywilnej podczas konfliktów zbrojnych,

-    stanowi uzupełnienie postanowień czterech konwencji genewskich z 1949 roku.

b)    Protokół dodatkowy II

dotyczący ochrony ofiar niemiędzy na rodowych konfliktów zbrojnych:

-    obowiązuje strony konfliktu toczącego się wewnątrz jednego państwa,

-    upoważnia do niesienia pomocy osobom poszkodowanym, zapewnia im prawa humanitarne i jest

uzupełnieniem zasady minimum hurranitaryzmu zawartej w art. 3 wspólnym dla czterech konwencji

genewskich z 1949 roku.

c)    Zasady ogólne, wspólne dla protokołów dodatkowych I i II z 1977 r. do konwencji genewskich z 12 sierpnia 1949 r.:

-    stanowią rozwinięcie postanowień konwencji genewskich (I IV);

-    zapewniają w większym niż dotychczas stopniu ochronę ofiarom międzynarodowych konfliktów

zbrojnych;

-    zapewniają ochronę ofiarom konfliktów zbrojnych niemiędzynarodowych (wewnętrznych), jednak

zakres tej ochrony jest nadal mniejszy, niż w konfliktach międzynarodowych;

-    wraz z konwencjami genewskimi tworzą system prawny międzynarodowej ochrony ofiar konfliktów

zbrojnych.

Sfera prawa dyplomatycznego - art.29 KWOSD - nietykalność przedstawicieli dyplomatycznych ma moc zwyczajową a nie tylko traktatową

W pewnych sytuacjach zwyczaj może być nieużyteczny np. powoływanie organizacji międz. (może to zrobć tylko traktat). Zwyczaj nie nadaje się także do regulowania procedur międz. np. skład komisji śledczych - tylko porozuminiemiędz.

*    Wykładnia zwyczaju

Zwyczaj trzeba zwykle zrekonstruować. Istnieje cienka linia między stosowaniem, wykładnią a dookreśleniem

*    MTS 1986 Nikaragua -USA - uznał, że zwyczaj podlega wykładni, ale stosuje się inne reguły wykładni niż przy traktatach, nawet jeśli norma zwyczajowa odzwierciedla normę traktatową

Kodyfikacja zwyczaju:

Wolimy wiedzieć jaka norma obowiązuje i przkształcamy n.zw. w traktat, ale to powoduje wygaśnięcie

normy zwyczajowej

Kodyfikacja pojawiła się w wieku XIX.

BluhtshIIRore, Field - próba prywatnej kodyfikacji prawa zwyczajowego.

1973 - IPM Instytut PM 1912 MAI PM

Nurt oficjalnej kodyfikacji rozpoczął się w II połowie XIX wieku, ddotyczył konfliktów zbrojnych 1864 Konwencja Genewska

1868 Deklaracja Petersburska (pociski małego zasięgu)

1899 - Konwencje Haskie

*    I Konwencja haska - pokojowe rozstrzyganie międzynarodowych sporów.

*    II Konwencja haska - zastosowanie Konwencji genewskiej z 1864 roku do wojny na morzu.

*    III Konwencja haska - normowała zwyczaje i prawa podczas wojny.

-Wąska kodyfikacja -1815 regulamin rang dyplomatycznych

1890 Unia Pa na mery kańska zwołała dwie konferencje kodyfikacyjne 1925-28 Hawana (regulacja dotycząca prawa tr., 1933 Montevideo (konwencja o prawie i obowiązkach państw (próba zdefiniowania państwa)

LN 1924 - powoładnie komitetu FYawników - ustalili które zagadnienia nadają się do kodyfikacji. Z