111175

Ochrona mniejszości narodowych w prawie międzynarodowym

Mniejszość narodowa - ludność, która jest osiedlona na terytorium innej zbiorowości i odróżnia się od innych zbiorowości odrębnym pochodzeniem i kulturę, a często także językiem i wyznaniem, starając się zachować tę odrębność. Prawo międzynarodowe gwarantuje przestrzeganie praw tych zbiorowości. Ludność ta posiada obywatelstwo państwa zamieszkania ze wszystkimi tego konsekwencjami, ale nie ma wyodrębnionego terytorium pod względem politycznym i administracyjnym.

Ochrona mniejszości narodowych, dziedzina ustawodawstwa międzynarodowego regulująca status i prawa mniejszości narodowych zamieszkujących państwa, które przyjęły postanowienia poszczególnych aktów ustawodawczych. Regulacje dotyczące statusu mniejszości znalazły się w postanowieniach Międzynarodowych Paktów Praw Obywatelskich i Politycznych, Deklaracji ONZ w sprawie osób należących do mniejszości narodowych, religijnych, etnicznych czy językowych. Konwencji ONZ w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji rasowej (1966). Na straży przestrzegania praw mniejszościowych w systemie ONZ stoją: Komitet Praw Człowieka, Podkomisja do spraw Zapobiegania Dyskryminacji i Ochrony Mniejszości oraz Urząd Wysokiego Komisarza NZ do spraw Praw Człowieka.

Konwencja ramowa o ochronie mniejszości narodowych - konwencja zawarta pod auspicjami Rady Europy, ustanawia minimalne standardy ochrony mniejszości narodowych, w szczególności zapewnia równość wobec prawa i niedyskryminację, prawo do zgromadzeń i stowarzyszania się, swobodę wypowiedzi, myśli, przekonań i religii. Zapewnia także ochronę języków i kultur mniejszościowych oraz przewiduje prawo do otwierania placówek edukacyjnych dla mniejszości narodowych.