[Domar] podkreśla, że w warunkach żywiołowego rozwoju procesów inwestycyjnych w gospodarce trudno zakładać, aby rosły one z roku na rok na poziomie zapewniającym wzrost zrównoważony i dlatego opowiada się za ingerencją państwa w stosunki gospodarcze. Jego postulaty w zakresie polityki inwestycyjnej odchodzą od przyjętych rozwiązań (ekonomii zachodniej (klasycznej)).
Postuluje , aby w okresie luki deflacyjnej to znaczy gdy istnieje nadmiar kapitału związany z niewykorzystaniem mocy wytwórczych. [Domar] postuluje wzrost inwestycji jego rozumowanie jest jednak prawidłowe, ponieważ wzrost inwestycji będzie działał silniej w kierunku wzrostu popytu niedostatecznego w dobie deflacji aniżeli wzrostu podaży. Efekty podażowe inwestycji mają miejsce w długim okresie czasu.
Natomiast w okresie luki inflacyjnej, gdy istnieje niedostatek kapitału [Domar] postuluje obniżenie inwestycji w ten sposób zmniejszy się nadmierny w okresie inflacji popyt.
Uwagi [Domara] nazwano paradoksem (Domara - Harrda), ponieważ z pozom wydają się nierzeczowe, a są jak najbardziej prawidłowe.
Do narzędzi dynamicznych zaliczamy: inwestycje autonomiczne i inwestycje indukowane. Zagadnienie to wprowadził do ekonomii [Alwin Hansen]