112139

Do roku 1994 uprawnionymi były osoby bliskie najemcy, które razem z nim mieszkały w chwili jego śmierci. Po skreśleniu tego art. W 1997 roku, zastąpiła go regulacja zawarta w arL 8 ustawy o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych, gdzie w razie śmierci najemcy jego zstępni, wstępni, pełnoletnie rodzeństwo oraz osoba, która pozostawała faktycznie we wspólnym pożyciu z najemcą, mieszkająca z nim stale do chwili jego śmierci, wstępowali w stosunek najmu lokalu, chyba że zrzekli się tego prawa wobec wynajmującego. W braku osób uprawnionych lub zrzeczenia się przez wszystkich, stosunek najmu wygasał. Uregulowanie to obowiązywało w latach 1994 - 2001.

Obecnie mamy uregulowanie zawarte na początku tego punktu. W stosunek najmu wstępują małżonek niebędący współnajemcą lokalu, dzieci najemcy i jego współmałżonka, inne osoby, wobec których najemca był obowiązany do świadczeń alimentacyjnych, oraz osoba, która pozostawała faktycznie we wspólnym pożyciu z najemcą pod warunkiem, że stale zamieszkiwały z najemcą w tym lokalu do chwili jego śmierci. W razie braku takich osób, stosunek najmu wygasa.

4.    Pojęcie dziedziczenia

Pochodne nabycie praw może nastąpić w drodze sukcesji generalnej (nabycie pod tytułem ogólnym) - nabywca wchodzi w ogół praw i obowiązków innego podmiotu lub syngulamej (nabycie pod tytułem szczególnym) - nabywca wchodzi w jedno lub kilka praw czy obowiązków, ale zindywidualizowanych.

Dziedziczenie jest typowym przykładem sukcesji uniwersalnej. Rozumiemy przez to przejście ogółu praw i obowiązków zmarłego na jedną lub kilka osób. Zdarzeniem, z którym przejście następuje jest śmierć danej osoby, a krąg podmiotów uzależniony od jego woli i (lub) przepisów ustawy.

Oprócz przejścia praw i obowiązków, wobec nabywcy działają także inne instytucje, jak na przykład bieg przedawnienia, termin zasiedzenia, etc. Dlatego też używa się dla oznaczenia dziedziczenia, określenie: wejście w sytuacje prawną zmarłego.

5.    Zdolność do dziedziczenia

Jest to zdolność do bycia spadkobiercą - możliwość wejścia w ogół praw i obowiązków majątkowych zmarłego. Jest to fragment zdolności prawnej. Zdolność do dziedziczenia nie podlega ograniczeniom zarówno w odniesieniu do osób fizycznych, jak i prawnych. Nie może być spadkobiercą osoba fizyczna, która nie żyje w momencie otwarcia spadku oraz osoba prawna, która w tym momencie nie istnieje.

Podmioty nie posiadające możliwości nabycia spadku, to osoby niezdolne do dziedziczenia. Wyróżniamy niezdolność bezwzględną - niemożność dziedziczenia w ogóle, oraz względną -niemożność dziedziczenia po konkretnym spadkodawcy (spadkobierca niegodny, świadek przy sporządzaniu testamentu).

Zdolność do dziedziczenia posiada także nasciturus, pod warunkiem, że jest poczęty w chwili otwarcia spadku i urodzi się żywe. Spełnienie tego warunku rodzi skutki ex tiuic.

Osoby prawne mogą nabyć spadek jedynie na podstawie testamentu (z wyjątkiem skarby państwa, gminy). Wyjątek od zasady, że osoba prawna musi istnieć w chwili otwarcia spadku,