101077

Krzywa długookresowej podaży przedsiębiorstwa jest to linia obrazująca związek między ilością dostarczanej produkcji a ceną w długim okresie czasu.

Przedsiębiorstwo wolnokonkurencyjne wytwarza taką wielkość produkcji, przy której cena równa się kosztowi Krańcowemu (pod warunkiem, że kontynuowanie produkcji jest bardziej opłacalne niż jej zaniechanie) A zatem wybiera ono punkty leżące na krzywej LMC. Przy cenie wyższej od P3 przedsiębiorstwo osiąga zysk. ponieważ cena jest wyższa od długookresowego kosztu przeciętnego (LAC). Przy cenie niższej od P3. np. P2. przedsiębiorstwo ponosi straty, bo cena jest niższa od długookresowego kosztu przeciętnego. Dlatego właśnie przy cenie

poniżej wartości P3 nie wytworzy ono żadnej produkcji. Krzywa długookresowej podaży to krzywa LMC powyżej punktu C.

Załóżmy, że przedsiębiorstwa mają różne krzywe kosztów. Przedsiębiorstwo A. o najniższych kosztach w gałęzi, ma krzywe długookresowych: kosztów przeciętnych LACA, oraz kosztów krańcowych - LMCA. Przedsiębiorstwo B ma o wiele wyższe koszty LACB i LMCB. Koszty innych przedsiębiorstw leżą pośrodku. Przy cenie P* przedsiębiorstwo A wytwarza QA i i osiąga zyski. Przedsiębiorstwo B wytwarza QB i nie ma ani strat, ani zysków. B jest przedsiębiorstwem krańcowym w tej gałęzi, producentem o najwyższych kosztach, który może pozostać w gałęzi w długim okresie.