114335

Teoria prawa natury k ujęciu Grocjusza

■    Uznawany jest za twórcę szkoły prawa natury, gdyż po czasach średniowiecza powrócił do koncepcji prawnonaturalnej charakterystycznej dla starożytności.

■    Powiązał prawo natury wyłącznie z istotą człowieka. Uznał je za wartość autonomiczną, o charakterze immoralnym, co nie znaczy że sprzecznym z moralnością.

■    Prawo natury wskazał jako płaszczyznę porozumienia ludzi rozmaitych wyznań i wszystkich czasów.

■    Twierdził, że jest ono do tego stopnia niezmienne, że nawet Bóg nie może go zmienić.

■    Poznawalne za pomocą rozumu.

■    Podstawowymi zasadami prawa natury są: * „umów należy przestrzegać”

*    „krzywdy należy wynagradzać”

*    „przestępców należy karać”.

■    Ten rozdział prawa natury od moralności doprowadził Grocjusza do związania prawa z wartością sprawiedliwości. Sprawiedliwe jest to, co jest zgodne z naturą społeczeństwa składającego się z istot rozumnych.

■    Na nim oparte prawo pozytywne i ustrój państwowy.

■    Powszechny zasięg.

Poglądy na temat różnicy między człowiekiem a innymi istotami żywymi, (były 3

takie poglądy)

1) rozum - pogląd ze starożytnej Grecji powtarzany aż do XIX w., rozum to wyróżnik człowieka od innych istot. „Cogito ergo sum” Kartezjusza

1)    dusza nieśmiertelna - dzięki niej człowiek jest istotą lepszą od innych istot żywych, zbliżenie człowieka do Boga

2)    kultura - zdolność do tworzenia świata kultury, procesowi towarzyszą zawsze ideały, to odróżnia od innych istot które myślą; czyny

3)    holizm człowiek nie odróżnia się od innych istot żywych

Wyróżniki człowieczeństwa:

-    zdolność do tworzenia poglądu na świat

-    zdolność do tworzenia świata kultury