115800

- mnie.s7X7.enie na ślimaku stref intensywnego ścinania i mieszania, - zwiększenie momentu napędowego ślimaka.

Na rynku wytłaczarek jednoślimakowych obserwuje się tendencje do produkcji maszyn specjalistycznych zamiast uniwersalnych, tzn przeznaczonych do przetwórstwa określonego tworzywa i otrzymywania konkretnego wyrobu. Wytłaczarki takie charakteryzują się przede wszystkim dużą wydajnością wytłaczania oraz zapewniają otrzymywanie wyrobów o optymalnych właściwościach.

Wytłaczarki szybkobieżne (wytłaczarki adiabatyczne)

Pracują one z dużymi szybkościami obrotowymi (do 700 obr/min, prędkości obwodowe do 4 ins) Ślimaki są tak skonstruowane, że toplenietworzywa następuje wyłącznie za pomocą tarcia (energiiścinania).

Są one proste w budowie i nadają się dla tworzyw niewrażliwych na działanie temperatury, jak np. PE lub PA6.

Wytłaczarki dwitślimakowe

Wytłaczarki dwuślimakowe podzielić można ze względu na różne kryteria, z których najważniejszym jest kierunek obrotów ślimaków. Z tego powodu wyróżnia się wytłaczarki:

•    współbieżne, w których ślimaki obracają się w tym samym kierunku.

•    przeciwbieżne, w których ślimaki obracają się w kierunkach przeciwnych.

Ze względu na stopień zazębieitia zwojów' obu ślimaków wytłaczarki dw-uślimakowe można podzielić na zazębiające się całkowicie, częściowo lub niezazębiające się. Tabelaryczrtie podział ten przedstawiono na rys. 9. W przemyśle zastosowanie znalazły głównie wytłaczarki współbieżne i przeciwbieżne o zwojach zazębiających się nieszczelnie, w których występują luzy między zwojowe spełniające ważną rolę w procesie uplastyczniania, szczególnie w procesach homogenizacji materiałowej. Wśród wytłaczarek nie zazębiających się praktyczne znaczenie posiadają wyłącznie wytłaczarki przeciwbieżne. Warto zwrócić uwagę, że w wytłaczarkach dwuślimakowych ze ślimakami zazębiającymi się zwoje (oraz kanały) ślimaków nie mogą być kształtowane w sposób dowolny tak. jak to miało miejsce w