115922

1.    Cel ćwiczenia

Celem ćwiczenia jest ocena przydatności gruntu ze złoża do robót ziemnych na podstawie uziarnienia.

2.    Definicje

Analiza sitowa polega na rozsegregowaniu gruntu pod względem wielkości ziaren wchodzących w skład badanego gruntu według wymiarów oczek zastosowanych do badania sit Zawartość poszczególnych frakcji Z, pozostałych na każdym sicie i na denku oblicza się z następującego wzoru

Z₍ = —100% m_%

w któiym mj - masa frakcji gruntu pozostałej na sicie, g, m_s - masa szkieletu gruntowego, g.

Wynikiem analizy sitowej jest wykres krzywej uziarnienia służącej do określenia rodzaju i wskaźnika różnoziarnistości badanego gruntu.

Średnice zastępcze elementów szkieletu - średnice cząstek kulistych, opadające w wodzie z tą samą szybkością co rzeczywiste cząstki gruntowe.

Wskaźnik uziarnienia

gdzie:    d60 - średnica cząstki od której mniejszych jest 60 % masy próbki

djo • średnica cząstki od której mniejszych jest 10 % masy próbki

U < 3    grunt równoziamisty

3 < U <15    grunt różnoziamisty

U ^ 15    grunt bardzo różnoziarnisty

Wskaźnik krzywizny uziarnienia

<V<*«>

C < 1    grunt bardzo dobrze uziamiony

1 < C < 3    grunt dobrze uziamiony

Cc: 3    grunt źle uziamiony

Oznaczenie nazwy gruntów niespoistych

Nazwa gruntów niespoistych zależy od procentowej zawartości frakcji o danych wymiarach i jest określana makroskopowo na podstawie wzrokowej oceny wielkości i ilości ziaren poszczególnych frakcji, zgodnie z poniższą tabelą:

nazwa	zawartość frakcji [%]	dodatkowe
gruntu		kryteria