117585

Kryteria podziału wykładni prawa finansowego

•    metoda interpretacji

•    zakres

•    podmiot interpretujący

•    moc wiążąca

Rodzaje wykładni wg metody interpretacji

1. JĘZYKOWA (gramatyczna, słownikowa) - interpretacja norm

prawnych przy wykorzystaniu reguł znaczeniowych i konstrukcyjnych języka aktu prawnego, przy zastosowaniu reguł logiki formalnej i logiki prawniczej (np. terminom technicznym nadaje się znaczenie techniczne, a nie potoczne). Posługując się wykładnią językową należy odróżnić język prawny od języków prawniczych (język nauki prawa i praktyki prawa) oraz języka potocznego

Stopień związania wykładnią językową:

5 przypadków wiązania „mocnego":

•    Gdy przepis zawiera definicję

•    Przepis zawierający wyrażenie zdefiniowane

•    Przepis kompetencyjny

•    Groźba pogorszenia sytuacji prawnej jednostki

•    Przepis określający wyjątek od zasady

Dyrektywy wykładni językowej

•    Do tekstu przepisu niczego nie wolno dodawać ani odejmować (słów, znaków interpunkcyjnych, itp.)

•    Zwrotem języka prawnego nie należy - bez wyraźnego powodu nadawać innego znaczenia niż, to które zwroty te mają na gruncie języka naturalnego

•    Jeżeli w danym akcie normatywnym użyty jest specyficzny zwrot języka prawnego, to należy go rozumieć zgodnie ze znaczeniem nadanym mu w tym języku (definicja legalna)

•    Terminy jednobrzmiące użyte w tekście aktu normatywnego należy rozumieć jednolicie

•    Terminy brzmiące odmiennie nie należy rozumieć jednolicie lecz odmiennie

•    Jeżeli dany termin należy do terminów używanych w określonej dziedzinie wiedzy (nauki) należy przyjąć, że termin ma takie znaczenie jak w tych dziedzinach

•    Przepisów prawnych nie należy interpretować tak by ich fragmenty okazały się zbędne