118182

Wykład 1

Stopa zwrotu i przeciętna stopa zwrotu

Stopa zwrotu (r) jest powszechnie stosowaną miarą dochodowości. Stanowi ona relację osiągniętego dochodu do zaangażowanego kapitału w rozważanym okresie (Wzór 1).

Przeciętna stopa zwrotu w skali podokresu, może być wyznaczona jako:

1.    Prosta stopa zwrotu przy założeniu kapitalizacji prostej,

2.    Efektywna stopa zwrotu przy założeniu kapitalizacji złożonej,

3.    Logarytmiczna stopa zwrotu przy założeniu kapitalizacji ciągłej.

Przeciętna efektywna stopa zwrotu, jest często określana mianem wewnętrznej stopy zwrotu (IRR). Wyznaczenie efektywnej stopy zwrotu za pośrednictwem funkcji IRR jest szczególnie użyteczne w sytuacji, gdy inwestycja wiąże się więcej niż z dwoma przepływami pieniężnymi. W praktyce najczęściej stosowanym rozwiązaniem w ocenie dochodowości inwestycji jest efektywna stopa zwrotu.

Oczekiwana stopa zwrotu

Oczekiwana stopa zwrotu, oznacza stopę najbardziej prawdopodobną zdaniem uczestnika rynku. Oczekiwania (w skali roku, miesiąca, tygodnia) kształtowane są przede wszystkim w wyniku analizy rozkładu historycznych stóp zwrotu następujących z odpowiednią częstotliwością (odpowiednio rocznych, miesięcznych, tygodniowych stóp zwrotu). Ustalenie oczekiwanej stopy zwrotu polega de facto na ustaleniu:

1.    Średniej arytmetycznej stóp zwrotu Ea(r),

2.    Średniej geometrycznej stóp zwrotu Eg(r),

3.    Średniej arytmetycznej logarytmicznych stóp zwrotu El(r).

Ustalenie średniej arytmetycznej i geometrycznej w rozważanym okresie wymaga w pierwszej kolejności wyznaczenia prostych stóp zwrotu w podokresach na podstawie wartości inwestycji w podokresie.