-*• Pojawiły się pierwsze podmioty, które dokonały na naszym tynku sekuiytyzacji, bazując na istniejących przepisach.
Sckurytyzacja w Polsce
• Praktycznie brak jest tynku wtórnego dla papierów korporacyjnych - stąd też niewielkie zainteresowanie inwestorów tą formą lokaty środków.
• Korzystanie z instrumentów dłużnych zarezerwowane jest ciągle dla największych spółek giełdowych, które jako powszechnie znane mogą łatwiej zyskać zaufanie kapitał odawców.
Kwestie podatkowe
• Rozwój przepisów podatkowych zależy min od rozwoju sekuiytyzacji i norm światowych (norm Unii Europejskiej)
• Nie istnieje jednak jedno, ogólnoeuropejskie, unijne ujęcie podatkowe tego instrumentu.
• W Polsce mamy do czynienia z koniecznością wpasowania się sekuiytyzacji do regulacji juz istniejących (do ram prawnopodatkowych) 1.
• Dlatego polski system podatkowy nie uwzględnia specyfiki procesów' sekurytyzacyjnych.
• Implikuje to konieczność indywidualnej analizy każdej struktury finansowania i problemów natury fiskalnej z nią związanych.
Trzy grupy obciążeń podatkow ych w sekurytyzacji:
• podatki dochodowe,
• opłaty transakcyjne - w myśl obowiązujących przepisów' oplata stanowi 2% wartości transakcji, czyli w przypadku sekuiytyzacji może to być duża wielkość,
• podatki obrotowe (VAT) - nie do końca jest jasne, w jaki sposób i na jakich zasadach działalność prowadzona przez poszczególnych uczestników transakcji sekuiytyzacyjnej (inwestora, emitenta, aranżera) powinna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług.
Podatek oil czynności cywilnoprawnych
• Bardzo skutecznie hamuje rozwój rynku technik sekurytyzacyjnych
• Podlegają mu min. umowy przenoszące prawu majątkowe w zakresie transakcji sekuiytyzacyjnych, gdzie stroną jest inicjator.
• Przy programach sekurytyzacyjnych o dużej wartości podatek ten w istotny sposób podwyższa koszty przeprowadzenia transakcji.
• Przepisy nie mówią, jak alokować cenę sprzedaży między przychody ze zbycia wierzytelności a przychody z odsetek.
• Ponadto wątpliwości budzi sposób opodatkowania odsetek skapitalizowanych.
• Przepisy podatkowe nie pozwalają zaliczyć w koszty uzyskania przychodów różnicy między kwotą uzyskaną ze sprzedaży wierzytelności a ich wartością nominalną