119227

Wykład 10 05.05.2011

Księgi podatkowe prowadzone rzetelnie i w sposób niewadliwy stanowią dowód tego, co wynika z zwartych w nich zapisów.

Księgi podatkowe uważa się za rzetelne, jeżeli dokonywane w nich zapisy odzwierciedlają stan rzeczywisty.

Za niewadliwe uważa się księgi podatkowe prowadzone zgodnie z zasadami wynikającymi z odrębnych przepisów.

Organ podatkowy nie uznaje za dowód ksiąg podatkowych, które są prowadzone nierzetelnie lub w sposób wadliwy.

Organ podatkowy uznaje jednak za dowód księgi podatkowe, które prowadzone są w sposób wadliwy, jeżeli wady nie mają istotnego znaczenia dla sprawy.

księgi podatkowe - rozumie się przez to księgi rachunkowe, podatkową księgę przychodów i rozchodów, ewidencje oraz rejestry, do których prowadzenia, do celów podatkowych, na podstawie odrębnych przepisów, obowiązani są podatnicy, płatnicy lub inkasenci.

Kontrolujący sporządzania protokół badania ksiąg, lub mogą w protokole głównym zawrzeć wyniki badania ksiąg (częściej praktykowane). Kontrolowany może w terminie 14 dni od dnia doręczenia protokołu wnieść zastrzeżenia do zawartych w nich ustaleń, przedstawiając jednocześnie dowody, które umożliwią organowi podatkowemu prawidłowe określanie podstawy opodatkowania.

Organ podatkowy określa podstawę opodatkowania w drodze oszacowania, jeżeli:

1)    brak jest ksiąg podatkowych lub innych danych niezbędnych do jej określenia lub

2)    dane wynikające z ksiąg podatkowych nie pozwalają na określenie podstawy opodatkowania, lub

3)    podatnik naruszył warunki uprawniające do korzystania ze zryczałtowanej formy opodatkowania.

Organ podatkowy odstąpi od określenia podstawy opodatkowania w drodze oszacowania, jeżeli dane wynikające z ksiąg podatkowych, uzupełnione dowodami uzyskanymi w toku postępowania, pozwalają na określenie podstawy opodatkowania.

Dowody możemy podzielić ze względu na charakter:

-    urzędowy

-    prywatny (np. faktury, umowy)

Są traktowane nierównoprawnie! Dokument urzędowy jest poświadczeniem tego co miało rzeczywiście miejsce. Sporządzony przez właściwy organ, w jakiej formie, czy ma wszystkie elementy, które powinien zawierać to wtedy musi zostać uznany za dowód.

Dokumenty urzędowe sporządzone w formie określonej przepisami prawa przez powołane do tego organy władzy publicznej stanowią dowód tego, co zostało w nich urzędowo stwierdzone.