• Należy jednak mieć świadomość, że wpływy ze składek na puz i tak mogą wykazywać wahania w czasie, choćby z powodu cyklicznego rozwoju gospodarki (niższe są w okresach recesji), rozmiarów szarej strefy (czyli gospodarki nierejestrowanej), zmian w poziomie bezrobocia (bezrobocie zwykle rośnie w okresach recesji, ale w pewnych sytuacjach może wzrastać również w fazie ożywienia gospodarczego), itp.
Założenia przyjęte w puz mają wymiar podwójny: społeczno -ekonomiczny, a wynikają z ich dwóch głównych cech:
• powszechność,
• finansowanie w oparciu o zasadę ubezpieczeniową.
• stworzenie takich rozwiązań w zakresie dostępu do świadczeń zdrowotnych, które zapewniają ludności jednakowy dostęp do nich, niezależnie od poziomu dochodów.
• Przyczyny po temu są dwie, z tym, że jedna ma wymiar indywidualny, a druga ogólnospołeczny:
• Pierwsza przyczyna
• związana jest z celem istnienia państwa i jego funkcjami. Jeżeli przyjmiemy, że głównym celem istnienia państwa jest zapewnienie ludności zaspokojenia na pewnym minimalnym poziomie potrzeb, które uznawane są za najważniejsze w danym kręgu cywilizacyjnym, to do potrzeb takich należy niewątpliwie potrzeba bycia zdrowym.
• Jednak każdy człowiek w ciągu swojego życia choruje, a leczenie pociąga za sobą określone koszty (niekiedy bardzo wysokie).
• Ponadto choroba przez pewien czas ogranicza możliwość wykonywania pracy lub ją uniemożliwia.
• Ludzie oczekują stworzenia takich rozwiązań w dostępie do świadczeń zdrowotnych, które umożliwią im korzystanie z nich niezależnie od poziomu bieżących dochodów.
• Druga przyczyna
• wiąże się z koniecznością zapewnienia całej populacji pewnego minimalnego co najmniej poziomu zdrowotności, bo jest to jeden z warunków koniecznych dla jej istnienia, przetrwania.
• Powszechne ubezpieczenia zdrowotne spełniają te dwa warunki;