Nadlewy
Poza elementami układu wlewowego dla zasilania węzłów cieplnych odlewu stosuje się nadlewy NL, które zaliczane są do naddatków technologicznych.
Zarówno wielkość jak i kształt nadlewu muszą być tak dobrane, aby jego zakrzepnięcie następowało po całkowitym zakrzepnięciu odlewu względnie zasilanej części odlewu, co zapewnia utworzenie jamy skurczowej w nadlewie, a nie w zasilanym węźle cieplnym odlewu. Zależnie od umiejscowienia nadlewu względem odlewu rozróżnia się nadlewy górne i boczne. Nadlewy boczne stosuje się wtedy, gdy ze względów technologicznych jest niemożliwe lub trudne ustawienie nadlewu górnego.
Rozróżnia się nadlewy otwarte czyli takie, których górna powierzchnia sięga powierzchni formy oraz zakryte, mieszczące się w głębi formy. Nadlewy otwarte zasilają odlew metalem pod wpływem siły ciężkości i ciśnienia atmosferycznego. Nadlewy zakryte mogą działać wskutek ciśnienia atmosferycznego, ciśnienia gazów ze specjalnego naboju gazotwórczego lub sprężonego powietrza doprowadzanego do nadlewu.
Dla prawidłowego doboru wielkości nadlewu stosuje się tzw. moduł (M), który wyraża się stosunkiem objętości odlewu lub węzła cieplnego (V) do ich powierzchni ochładzania (P). Nadlewom nadaje się najczęściej kształty zbliżone do kuli lub sześcianu, które charakteryzują się dużym modułem i małą prędkością krzepnięcia.
Bar dzo często kształt i wymiary nadlewu określa się metodą wykreślną.