120804

Ryzyko stopy procentowej - czyli zagrożenie nieosiągnięcia zaplanowanego dochodu netto z oprocentowania wynikającego ze zmiany stopy procentowej. Celem zarządzania stopą procentową jest:

>    niedopuszczenie do sytuacji, w której oprocentowanie pasywów przewyższałoby uzyskiwane oprocentowanie aktywów,

>    takie wykorzystanie sytuacji rynkowej, żeby różnica oprocentowania na korzyść aktywów była utworzenie banku. Pełnomocnictwo powinno być sporządzone w formie aktu notarialnego. Działalność banków komercyjnych

Bank należy do gnipy podmiotów koncesjonowanych, co oznacza, że dla podjęcia działalności bankowej konieczne jest zezwolenie.

Bank jest powołany do wykonywania czynności bankowych. Pojęcie to wywodzi się z prawa handlowego i oznacza pozostające w fimkcjonalnym związku czynności faktyczne i prawne, związane z zawieraniem umów; przewidziane wyłącznie dla banku albo mające charakter czynności bankowycli, o ile są wykonywane przez banki.

Ryzyko stopy procentowej określa się z punktu widzenia możliw'ości przeszacowania aktywów i pasywów^r w efekcie zmian stopy procentowej. Ryzyko stopy procentowej powstaje wówezas, gdy w operacjach aktywnych i pasywnych zmiany w oprocentowaniu nie są zsynchronizowane tak pod względem wysokości procentu, jak i terminu. Metoda badania i pomiaru ryzyka stopy % jest m.in. luka niedopasowania. Luka stanowi narzędzie ustalania wielkości niedopasowania (różnicy) między wyceną zapadalnych aktywów a wyceną wymagalnych pasywów WTażliwych na zmiany stopy procentowej w określonym przedziale czasowym.

Podstawowymi instrumentami ograniczania ryzyka stopy procentowej mogą być :

>    syncluonizacja wielkości pozycji bilansowych wrażliwych na zmiany stóp procentowych i według terminów zapadalności aktywów i wymagalności pasywów.

>    Stworzenie możliwości zmiany stóp procentowych w umowach depozytowych i kredytowych fe klientami

>    Analiza stóp procentowych kosztów pieniądza i marż banku

>    Stosowanie polityki zróżnicowania stóp procentowych w zależności od ryzyka bankowego

Ryzyko płynności - wynika z niedopasowania kwot i terminów zapadalności aktywów i wymagalności pasywów.

Główną przyczyną utraty płynności finansowej jest nieterminowa splata wierzytelności banku oraz przedterminowa wycofanie depozytów. Płynność finansową należy rozpatrywać w okresach krótkich (1 m-ca), średnich (kwartału) i długich (roku i powyżej ). Dużą rolę w zakresie analizy płynności finansowej odgrywa tzw. złota reguła, która wymaga , aby kwotom i terminom płatności pasywów' odpowiadały odpowiednie kwoty i terminy aktywów.

Instnunentami ograniczania ryzyka olyiuiości mogą być nu.:

>    zróżnicowanie portfela aktywów, kredytów i papierów wartościowych

>    lokaty' międzybankowe, dopasowanie terminów stóp procentowych i tworzenie rezerw

>    Otwarcie możliwości korzystania z kredytu redyskontowego i lombardowego w NBP

Ryzyko dewizowe - określone jest też jako walutowe lub ryzyko zmiany kursu walut.

Występuje ono przy wykonywaniu operacji bankowych związanych z obsługą transakcji handlu zagranicznego. Podstawowym zagrożeniem dla banku w ramach ryzyka dewizowego są w^rahania kursu walut. Mogą one wystąpić w okresie od przyjęcia depozytu lub udzielenia kredytu do dnia zwrotu depozytu lub spłaty kredytu. Ryzyko kursowe powstaje w sytuacji niedopasowania aktywów' i pasywów, tworząc otwartą pozycję walutową,