Podstawiamy do wzorów (a):
ev = 0 = —[<rv - v(g: + gx)] => <rY = v(g: + gx )
O)
E
e, = 0= — [<jx - v(crx + <r.)] => <rx = v(av +cr.)
E
Wewnętrzny prostopadłościan jest ściskany ciśnieniem q, zatem naprężenie
g, = -ą .
Podstawiając ten związek do równań (1), otrzymujemy:
©
Gy- vgx =-vq |-f
Gx - VGX = -vq
Qi-v2)<Tx=-qv(l + v)
•> \
\-v
(Jv = -»7 + ycr. - \q- \q-= -q
1 - y
l-i'
= -<7
1-y
Odkształcenie objętościowe (względny przyrost objętości) wyraża się wzorem:
9 = ex + sx + ex = 3eir .
Wyrażając odkształcenia przez naprężenia za pomocą wzorów (a), otrzymujemy:
9 = -——(gx + gv + g.) = -—— •3<Tjr = ~~Y— ~ i K =—~—
E * v 1 E tr —Ł— K 3(1-2^)
3(1-20
gdzie wielkość K jest modułem ściśliwości Helmholtza Zauważmy, że jeżeli v —> 1/2 to K ->co, co oznacza, że materiał jest nieściśliwy (brak zmiany objętości). Dla v -»0 mamy K = E13 = ATmjn, a materiał taki nazywamy idealnie ściśliwym (największa zmiana objętości). Obliczamy:
_ gx + gy + g; _-q~-q~~q q\+v (7ir~ 3 3 ' 3\-v
3(1-20
q \ + v 3(1-20 _ g(\+v)(l-2v)
3 1-/ E ” E \-v
Odpowiedź
Naprężenia w prostopadłościanie wynoszą: —*■ <Jy=~qT^v ’
<T; = -q.
(ściskanie)
Zmiana objętości prostopadłościanu pod wpływem przyłożonego obciążenia wynosi:
9 = -— —— (ubytek objętości)
E 1 - v
2