Funkcje polityki społecznej:
■ Opisowa, - jaka jest rzeczywistość
■ Wyjaśniająca (eksploracyjna), - dlaczego jest taka rzeczywistość
■ Prognostyczna (predyktywna), - jaka będzie rzeczywistość
■ Praktyczna (instrumentalna), - co zrobić by była taka rzeczywistość jak sobie założyliśmy
Cele stawiane przed polityką społeczną:
S Zapobieganie występowaniu dokuczliwych problemów społecznych oraz ich skali, gdy się pokażą
S Zaspokajanie potencjalnych potrzeb ludzkich S Zapewnianie bezpieczeństwa socjalnego ^ Realizowanie zasad sprawiedliwości społecznej S Organizowanie postępu społecznego
Instrumenty realizacji tych celów:
> Ustawodawstwo społeczne - określa zasady funkcjonowania podmiotów polityki społecznej, tworzy normy prawne urzeczywistniające prawa socjalne obywateli
> Służby społeczne - np. pracownicy socjalni
> Usługi społeczne - przekazywanie informacji, doradztwo, kształcenie, opieka zdrowotna
> Świadczenia społeczne - emerytura, renta, świadczenia rzeczowe
> Infrastruktura społeczna
> System podatkowy
Termin „polityka społeczna” powstał na przełomie XVII i XIX w., a za jego autora uważa się Charlsa Fourier.
Metody badawcze polityki społecznej:
♦ Diagnoza (ustalenie przyczyn danego stanu rzeczy)
♦ Prognoza (tworzenie wariantów rozwiązań)
♦ Programowanie (wybór środków i kierunków działania)
Kroki procedury badawczej:
a. Poznać rzeczywistość przez obserwację, doświadczenia i statystykę
b. Dawać politykom do realizacji wzorzec tego, co powinno być
c. Rozważać środki prowadzące do celu
d. Zastosować teorię najprościej, najszybciej oraz z minimalizacją przymusu oraz skutków ubocznych
Metody polityki społecznej pow inny się charakteryzować:
- wielowarstwowością
- wielodyscyplinamością
- pragmatyzmem akceptującym odmienność ujęć
Doktryny polityki społecznej - to kompleksy teologiczno normatywne, zawierające koncepcje kształtowania stosunków społecznych w oparciu o wartości.