Pi u u mu cłu tfii
Zaimki dopełnienia bliższego zastępują rzeczownik i odpowiadają na pytanie „kogo? co?r. np.
lo tnangio la mela. (Jem jabłko.) lo la mangio (Jem je.)
W języku włoskim zaimek zastępujący rzeczownik występuje przed czasownikiem, a me jak w języku polskim po czasowniku
Luigi vede Marco. (Luigi widzi Marka.)
Luigi lo vede. (Luigi widzi go.)
lYoiioini diretti (Zaimki dopełnienia bliższego)
mi (me) |
Luigi conosce me |
= Luigi mi conosce |
Luigi zna mnie |
Luigi miue zna | |
ti(te) |
Luigi conosce te |
= Luigi ti conosce |
Luigi zna ciebie |
Luigi cię zna | |
lo (lui) |
Luigi conosce lui |
= Luigi lo conosce |
Luigi zna jego |
Luigi go zna | |
la (lei) |
Luigi conosce lei |
= Luigi la conosce |
Luigi znają |
Luigi ją zna | |
La (Lei) |
Luigi conosce Lei |
= Luigi La conosce |
Luigi zna Pana. Panią |
Luigi Pana. Panią zna | |
ci (not) |
Luigi conosce noi |
■ Liugi ci conosce |
Luigi zna nas |
Luigi nas zna | |
vi (voi) |
Luigi conosce voi |
= Luigi vi conosce |
Luigi zna was |
Luigi was ma | |
li (loro) |
Luigi conosce loro |
= Luigi li conosce |
Luigi zna ich |
Luigi ich zna |
(w odniesieniu do rzeczowników rodzaju męskiego) le (loro) Luigi conosce loro = Luigi le canosce
Luigi je ma Luigi zna je
(w odniesieniu do rzeczowników rodzaju żeńskiego)
Luigi conosce me. ma non conosce te. (Luigi zna mnie. ale nie zna ciebie.)
Vedo lei ma non vedo lui. (Widzę ją. ale nie widzę jego.)
Le conosci? (Znasz je?)
Dove sono i miei occhiali? Li vedi da qualche parte? (Gdzie są moje okulary? Widzisz je gdzieś?)