123195

LTCj, LTDj, LTEL» (mediatory skurczu oskrzeli) dawniej były określane jako SRS-A (slow reacting substances of anafilaxis - wolno reagujące substancje anafilaksji).

Cu - Jeśli lipooksygenacja następuje przy węglu 11, a następnie do akcji wkracza cyklooksygenaza to powstają cykliczne endonadtlenki prostaglandynowe, z których w wyniku izomeryzacji powstają prostanoidy. Obejmują trzy grupy związków, mianowicie: prostaglandyny (mediatory rekcji zapalnej), prostacy kliny, tromboksan A₂. Enzym cyklooksygenaza występuje w dwóch izoformach jako tzw. COXl i COX2.

Cu ■ Jeśli lipooksygenacja nastąpi przy węglu 15 powstaje grupa związków o nazwie lipoksyny. Aktywacja fosfolipazy A₂ może następować bezpośrednio poprzez sprzężenie tego enzymu z białkiem G, ale również układ kalmodulina - Ca może aktywować fosfolipazę A*

Kaskada kinaz:

Na poszczególnych etapach tego co mówiłem wtórny przekaźnik aktywuje jakąś

kinazę:

Kina/a białkowa A - cAMP

Kinaza białkowa G - cGMP

Kinaza białkowa C - diacyloglicerolu

Kinaza białkowa IP3 - zależna - tri fosforan inozytolu

Kinaza białkowa CaM - jony wapniowe

Każda z tych kinaz doprowadza do amplifikacji sygnału dochodzącego z receptora, z ampli fi kac ją sygnału mieliśmy już wcześniej do czynienia w przypadku hormonu, bo jedna cząsteczka hormonu działając na odpowiedni receptor, generowała znacznie więcej niż jedną cząsteczkę wtórnego przekaźnika. Jedna cząsteczka wtórnego przekaźnika aktywowała więcej niż jedną cząsteczkę odpowiedniej kinazy, z kolei sygnał z kinazy zostaje przeniesiony na kolejne cząsteczki innych białek enzymatycznych i nieenzymatycznych - jedna molekuła przekaźnika pierwszego rzędu jakim jest hormon lub cytokina powodowała w wyniku działania kinaz amplifikację sygnału, to jest cel istnienia tego układu. Bez wchodzenia w szczegóły W ona cytoplaz ma tyczna najeżona jest rozmaitymi receptorami, dla czynników wzrostu, hormonów, które w różny sposób przez rozmaite kinazy, białka RAS, kinazę białkową C, powoduje przekazanie sygnału opartego o fosforylację kolejnych białek w kierunku jądra kom. A w efekcie tej aktywacji dochodzi do wzrostu ekspresji pewnych genów i zahamowania ekspresji innych. Szereg kinaz określa się wspólną nazwą MAPK (kinazy białkowe aktywowane mitogenami). Z tego płynie kolejny wniosek, że każda substancja mitogenna, czyli indukująca proliferację komórki swój efekt proliferacyjny wywołuje poprzez układ fosforylacji kolejnych białek. Tak jak walczy woda z ogniem tak kinazy walczą z fosfatazami, tak więc dla każdej kinazy istnieje odpowiedni fosfataza, której działaniem jest wyłączenie kinazy i zapobieżenie efektowi przezeń wywołanej. W niektórych przypadkach patologicznych nadmierna aktywacja fosfatazy uniemożliwia transmisję sygnału płynącego z receptora, bowiem w transmisji pośredniczą kinazy i tym samym efekt netto jest taki jak by nie było hormonu działającego na receptor. Szczególne znaczenie ma to w oporności tkanek na działanie insuliny. Tutaj ciekawostka: w cukrzycy stężenie insuliny jest za duże.

Receptory katalityczne:

Czym taki receptor się różni:

Receptory nietabotropowe w części transmembranowej istniało siedem domen o budowie helikalnej, po przyłączeniu jednej cząstki sygnałowej zmieniały swoją konformacje, czego efektem była aktywacja części wewnątrzkomórkowej. Receptor katalityczny - posiada jedną domenę transmemebranową o budowie alfa helisy, w związku z tym wydaje się mało prawdopodobne aby zmiana

2