TEMAT Badanie widma absorpcyjnego hemoglobiny i chlorofilu za pomocą absorpcjometru
CEL
1. Określenie maksimum absorpcji
2. Narysowanie wykresu zależności A=f(A)
METODA
Korzystamy z prawa Lamberta- Beera
1= I o e ~»°cd
gdzie:
l-natężenie światła po przejściu przez absorbent I o - natężenie światła padającego A- współczynnik absorpcji c- stężenie roztworu d- grubość absorbenta Absorbancja wyraża się wzorem:
A= In
I
Jak również:
A= a cd
Transmitacja wyraża się wzorem:
WYNIKI
Dla krwi Dla chlorofilu
A |
A |
z5 |
440 |
0,86 |
14 |
460 |
0,345 |
46 |
480 |
0,215 |
61 |
500 |
0,175 |
67 |
520 |
0,21 |
62 |
540 |
0,42 |
38 |
560 |
0,28 |
53 |
580 |
0,395 |
40 |
600 |
0,06 |
86 |
620 |
0,03 |
91 |
A |
A |
z5 |
440 |
1,5 |
4.9 |
460 |
0,6 |
25 |
480 |
0,42 |
38 |
500 |
0,37 |
43 |
520 |
0,34 |
46 |
540 |
0,34 |
46 |
560 |
0,34 |
46 |
580 |
0,36 |
43 |
600 |
0,45 |
36 |
620 |
0,54 |
30 |
WNIOSKI
Z załączonego wykresu wynika, że maksimum absorbancji dla krwi wynosi 0,42 przy długości fali 540, zaś dla chlorofilu 1,5 dla najkrótszej fali, czyli 440. Maksima transmitacji wynoszą odpowiednio dla krwi i chlorofilu 91 dla fali 620 oraz 46 dla fal 520,540,560.