123474

Si II	de	M	* II
GJS	dx	^GJs	GJ,

cix

Dla stałego momentu skręcającego można napisać przyrost kąta pomiędzy punktami P i Q leżącymi w odległości lpg od siebie:

Dla momentu zmiennego można sumy zamienić na całki. Przyrost kąta między punktami xo i x jest wobec tego polem pod fragmentem wykresu momentów w tym przedziale:

e<x)=e_/x„)₊}

*0 ^GJs

Wyniki obliczeń kątów obrotu w punktach B, C, D, E podane są poniżejrysunku 7.3a

0c

0D

8e

[L]

Rys. 7.3c. Kąt skręcenia na schemacie podstawowym

Rys. 7.3d. Kąt skręcenia od niewiadomej X

Rys. 7.3a. Moment skręcający na schemacie podstawowym

_ AML ® B ~ r , ^GJs\ 5ML	ML	5 ML ~~^GJ«		s - ^ V B~ r J ^GJsl . 2 XL XL fi — 4-	_1XL ' ^OJn 0 -^1XL	2 XL
i l i	GJr_			v r\ ™ ° GJ.2	^4GJ«	^+ G^s2
. . 1 . . .	.	' [LI	4'	0c	0D	0E

0B

warunek(7.1):    0_D(M)+0_D(X)=-^5ML - ~ + ^2X1 + ^2XL =0

^GJs\ ™s2    ™s2

\M(5Js2+Jsl)

^X" 2 Js2 + Jsl

2