123723

czasie 250 h . Oprócz odporności chemicznej wymaga się zdolności zachowania właściwości mechanicznych w wysokiej temperaturze, przy jednoczesnym działaniu krótkotrwałego łub długotrwałego obciążenia . Właściwości mechaniczne stali w wysokiej temperaturze zwiększają: molibden , wolfram i wanad . Aby uzyskać strukturę austenityczną wprowadza się nikiel i mangan . Do gatunków stali zaliczamy: 2H17, H13JS , H26N4 , H25N20S2 .

Szczególną grupę stali żarowytrzymałej używanej na zawory w silnikach spalinowych , stanowi stal zaworowa . Stali stosowanej na zawory stawia się szereg wymagań :

•    dużej odporności na wysokotemperaturową korozję gazową

•    dużej odporności na ścieranie

•    małej rozszerzalności i dużej przewodności cieplnej

•    dużej wytrzymałości na pełzanie oraz obciążenia udarowe

•    dobrych właściwości technologicznych, zwłaszcza podatności na obróbkę plastyczną

Na zawory stosuje się gatunki martenzytyczne ( H9S2 , H10S2M ) hartowane z temperatury 1050°C i odpuszczane w temperaturze 750-800°C stosowane na zawory wlotowe, i austenityczne ( 50H21G9N4, 4H14N14W2M ) przesycane w temperaturze 1000-1100°C i starzy w temperaturze 700-800 °C przez kilkanaście godzin stosowane na zawory wylotowe . Wszystkie zawory silników spalinowych mają przylgnię zaworową napawaną stellitem , powierzchnię trzonków utwardzoną przeciwciernie warstwą chromu , a stopkę utwardzoną przez hartowanie indukcyjne lub napawanie stellitem . Często powierzclinie trzonków zaworów, zwłaszcza przy przejściu w grzybek utwardza się przez azotowanie .

Stal o szczególnych właściwościach magnetycznych

Do stali o szczególnych właściwościach magnetycznych zalicza się :

•    stal magnetycznie miękką do której zalicza się czyste żelazo stosowane do wyrobu rdzeni elektromagnesów i przekaźników ( E005Pr, E008Pr) stal niskowęglową oraz stal krzemową która jest podstawowym materiałem stosowanym do wyrobu blach elektrotechnicznych z których wykonuje się rdzenie transformatorów (3,7-4,2% krzemu ) i części prądnic ( 0,4-3,4% krzemu ).

•    stal magnetycznie twarda stosowana do wyrobu magnesów trwałych dzieli się na następujące grupy:

1)    stal węglowa o zawartości węgla 1,0-1,5% stosowana w stanie zahartowanym ; można z niej wykonać tylko niewielkie magnesy ze względu na małą hartowność tej stali

2)    stal stopowa zawiera ok. 1% węgla oraz dodatki wolfram ,chrom , i kobalt. Stal tę hartuje się do uzyskania struktury martenzytu , która jest najkorzystniejszą strukturą stali do wyrobu magnesów trwałych po hartowaniu przeprowadza się obróbkę podzerową w temperaturze -70°C ( wymrażanie ) w celu usunięcia austenitu szczątkowego oraz odpuszcza się.

•    stal niemagnetyczną stosowaną do wyrobu elementów urządzeń magnetycznych .Jest to stal Cr-Ni-Mn ( H12N11G6 ) lub Mn-Cr( G18H3 ) Obróbka cieplna polega na przesycaniu . Jej właściwości mechaniczne można polepszać przez odkształcenie plastyczne na zimno.