123744

anodowej do anod spiekanych w zasadzie nie różni się id produkcji masy dla anod samo-spiekających.

Do anod spiekanych dodaje się 20-22 % paku (78-80 % to koks),a do anod Soderberga 30 % paku (70 % koks). Pak powoduje, że masa jest płynna i zapełnia powstałe dziury.

Na powierzchni pracującej anody zachodzi zjawisko reakcyjności i osypności. Reaktywność -polega na różnym stopniu podatności na reakcje z tlenem, ziaren koksu pierwotnego i wtórnego. Wynika to z różnic w temperaturach ich wytwarzania. Minimalna reakcyjność jest wtedy, gdy temperatura wypalania koksu podstawowego i koksu powstałego wypalonego lepiszcza są jednakowe. W przypadku anod Soderberga jest to zadanie trudne do spełnienia, ponieważ koks pierwotny jest wytwarzany w temperaturach znacznie wyższych (rzędu 2000°C), natomiast koks wtórny powstaje w czasie procesu elektrolizy, a więc ma temp. około 900°C i ma wyższą reaktywność.

Osypność - jest ściśle związana z reakcyjnością. Jeżeli koks podstawowy ma mniejszą reakcyjność niż koks powstały z paku, to po przereagowaniu z tlenem tego drugiego i spaleniu do C0₂, ziania koksu podstawowego odpadają od anody i spadają do elektrolitu tworząc tak zwaną pianę węglową lub pył węglowy na bocznych powierzchniach anody porywany przez gazy anodowe.

Oba te zjawiska zależą od porowatości stniktury anody.

4.G!ówne przyczyny niszczenia bocznych bloków węglowych

W razie dużego stężenia w elektrolicie jonów Na+ (gdy liczba kriolitowa jest większa od 3) mogą się one zobojętniać na katodzie, co powoduje zmniejszenie wydajności prądu w stosunku do aluminium. Wydzielający się sód wyparowuje i spala się. Lecz nawet przy zwykłych przyjętych dla procesu elektrolizy wartościach liczby kriolitowej (2,5-2,7) zachodzi wydzielanie się pewnej niedużej ilości sodu, co jest szczególnie szkodliwe dla węglowego wyłożenia wanny elektrolitycznej. Atomy sodu przenikają bowiem do sieci krystalicznej węgla i tworzy się pewnego rodzaju związek chemiczny tych pierwiastków. Wskutek tego materiał węglowy zwiększa swą objętość, jego struktura rozluźnia się i w ostatecznym wyniku następuje niszczenie wyłożenia.